«serdar»y bewr
bejnî azadî her le awêney xwênî şehîdanda
der’ekewê û şewq edatewe
mêjûy ême bê ew qurbanîyane
le dirextêkî bê geła û liqupop eçê!.
eger ew hewrane nebûnaye
baranî mizgênîman ne’ebînî û
xoşewîstî û serbestî
baweşyan be mil kêwekanmanda ne’ekird!
şehîdan: çarenûsî xak dyarî eken û
zułałtirîn dengî ḧeqin û
le gwêy řûbar û
le gwêy dar û berd û
le gwêy paşeřojîşda eziringênewe.
her şehîd le «qeła» gewretir û
le minarey çołî beriztir û
le sefîn xoşewîstire
řojanê bû, merg şar û şar merg bû.
řojanê bû em heware hewarî mar û mêrû bû
hewarî tirs û sêdare
hewarî caneweran û
hewarî xołemêş û wiłatî pepû bû.
lew řojaneda lenêw bewre degmenekanîşda
bewrê hebû qijřeş û çawřeş
milkel û gyanî le pişko gerimtir
em bewre nawî «serdar» bû
le agirdanî hewlêrCihda ledayk bûbû.
le tarîkistanda çawî pişkutû bû.
lenaw ziryanda pêy girtibû
le azarda bałay kirdibû.
ew demey şax zengî metirsî lê da,
ew werzey daristan qîjandî û
ew wextey şeqam bû be tabûtî hetaw û
ew řojey gułałe zerd hełgeřa û
tavge tînûy bû
«serdar»y bewr leser hełemûtêkî em wiłate řawestabû
serincî le mergî xoy û
serincî le jyanî sawakanman eda.
lew xeme berzewe
eyřiwanîye pêdeştekanî hîwaman û
le mêjûy birîndarman wirdi’ebowe.
şořşî nwê
şořşî qurbanîye nwêyekan bû
şořşî deẍłî sûtaw û dûkełî cesteman bû
řaçłekînî mêjûyekî tir bû
horey zam û
lawik û ḧeyranî qenarekanman û şayîy mergiman bû.
serdarî bewr her zû
xoy geyande şay wire û
bû be hawdemî tifeng û
hawřêy fîşek û
hawřazî telan û berd be berdî
kêwan û berayîy pêdeşt û
bû be xoşewîstî hejaran û
diłdarî şehîdan.
ewey le hemûman çaktir em bewre enasê
sefîn û pîrmam û serî řeş û
şeqam be şeqam û
kołan be kołanî gyanî hewlêre.
ewaney le hemûman baştir em bewreyan enasî
tirs û lerzî şewanî dujminan û
çekme le pêyekanî be’is û
gurge kiławřeşekanî ewan bûn.
«serdar»befrêkî kiłpe kirdû bû.
«serdar» řûbarêkî jyan û ’aşiqêkî
sewdaserî azadîy bû.
ew le tarîkistanêkda bû be biłêse
ke tarîkî xoy le xoy esłemyewe.
ew le bêhîwayyekda bû be hîwa
ke na’umêdîş xoy le xoy weřs bû.
«serdar» bełênî tîjřewî «ba» û
swêndî bo dwawe negeřawey çem û
hawarî guł girtûy mindałanî şehîdanman bû.
tîşk bû xoy ekird be şarda
le katêkda şar çaw çaw tya nebîn bû.
le katêkda şar tořêkî gewrey mirdin bû.
ziryan bû xoy ekird be şarda
le katêkda «qeła» le naw çingî nehengekanda
wek kewêkî kesîre wabû.
ew diřî be mirdin da û
diřî be na’umêdîy da û
diřî be jêrdestî da û
bû be mijdey baran û
mijdey hetaw û
le kazîwey singyewe
şebeqî da û řûnakî kirdînewe
«serdar»y bewr
eywîst le hemû hełmetêkda
le çing nane çingî yekemda bê,
hîç bewrêkî tir pêş ew nekewê û hîç piłingêkî tir
ber lew ambazî be’sîyan nebê.
kam gerdaw tûş bû ew xoy lê eda.
kam řike dijwar bû ew pya heł’ezna
kam şewgar tarîktir bû ew eykird be qeła
le çeqî řêge û
le naweřastî gořepanekanda û
le sîley geřekekanda
le nakawêkda wek birûske der’epeřî û
cestey dujminanî ekird be zûxał!.
her boyeş emřo
«serdar»y bewr, bote nexşî naw dił û
kizey derûnî hemûman.
bote wêney hemîşe lepêş çawî
ser dîwarî jûrekanman û
bałindeyekî sûrî ser liqupopî
dirextî ḧewşey małekanman û
espêkî erxewanî naw xewnî mindałekanman.
«serdarî se’îd sofî»
qełaye û
«pîrmam»e û
sefîne û
lepêş çaw win nabê!