sewze gyay payîz
bo gyanî berzî mewlewî
Li pirtûka:
Siruşt û Derûn
Berhema:
Goran (1904-1962)
2 Xulek
1917 Dîtin
gya wirdey payîz, sewzî nerim û noł,
qeyfepoşî řûy textî xak û xoł!
diłgîrî, cwanî, bê diřk û dałî,
dwa yadgarî bedî’î sałî!
heç êwareyek dîdenît ekem,
semay payîzim tya namênê tem!
mestî badey ḧez, piř neş’e û xeyał,
esûřêmewe lem yał bo ew yał;
enca dêm, leser sîney nerim û şil
řa’ekşêm tawêk, nuqmî te’emmul...
tawêk neẍmey mel, tawêk şiney ba
ta ewdîw şaxî endêşem eba:
xom be xom ełêm: yaran min çîm kird?
boç ’umrî cwanîm wek pîr beser bird?
minîş le daykî tebî’et zawim,
boç kirdewey ew nabînê çawim?
ha, wa beserçû xezanî pîrîş,
keçî ew zyatir eka arayş!
taze sewzegya serlenwê eřwê,
mel le maceray ’eyş û noş edwê!
taze sirwey bay qudsîy «’îsa fû»
gyan ekatewe ber dinyay mirdû!
***
ey gya sewzekey dił fereḧawî,
wek to sergermî sewday hetawî,
minîş lemewpaş waye biřyarim
tîjgî xor bê lam nazxendey yarim;
ta germayîy jîn mawe şadî kem,
îtir waz bênim le aşnayî xem!