dîsan çîye em ḧeşre le naw mîlletî kurda
şêwen bo çwar efsereke (’îzzet, xoşnaw, qudsî, xêrułła)
Li pirtûka:
Dîwanî Mîne Caf
Berhema:
Mîne Caf (1911-1965)
2 Xulek
487 Dîtin
dîsan çîye em ḧeşre le naw mîlletî kurda
em êşe çîye wa le diłî gewre û wirda
em matem û giryane le kurdaye be řasî
her te’zîyekey alî ’ebaye be qyasî
êşêke ne wek mergî bira û bawik û kuřane
zamêke ne wek zamî gule û şîr û sînane
her kurdê ebînî kuł eda gyanî le berda
seylêke sur şikêke be xuř eřjê le serda
kamey ke biłêy tozê şerefdare ḧeyatî
la tałe tełeb kare be dił, merg û mematî
em şîwen û em nałe û hawar û fuẍane
emřo ke le naw kurdî ’îraq û le êrane
bo mergî gelêke ke fîdakarî weten bûn
merdanî neberd awer û şêranî jyan bûn
polêkî weha bûn ke le řêy qewm û wiłata
řuyîne ber yî’dam û ne dořyan le subata
ey çerxî felek swênit edem min be îlahî
meyşarewe, ketmî meke, bîde gewahî
kêt dîwe le jêr sayeketa ẍeyrî kuřî kurd
biřwate ber î’dam û biłê bê xem û derd
oxey eme êmeyn ke le ser tołeyî mîllet
ekujêyn û exnikêyn û enêjrêyn be ḧemîyet
kujyanê le ser qewm û weten ’eynî ḧeyate
key merge le lay ême, hemû cah û xełate
madamêkî em qewme weha berz bû meqamî
biřwate ber î’dam û awa bêt û kelamî
bê cêye xem û êş û xefet ey gelî kurdan
ḧeqmane, be diłmane, bijîn, bê xem û giryan