ya ḧeyî bê çûn
Li pirtûka:
Dîwanî Seydî
Berhema:
Sed (1785-1849)
4 Xulek
908 Dîtin
ya ḧeyî bê çûn, ya ḧeyî bê çûn
ya «ḧeyّ» bê mîsil, bê hemtay bê çûn
ya ferman fermay emrî «kaf»û «nûn»
kerîmî kar saz be «kunْ feyekunErebî»
çûn to nadir sun’ kesêwter çikon
«qadir» her tonî nadir sun’î ton
hefit asmanan çenî sitaran
berzî bê sitûn wepat û naran
«mu’elّeq» weban ewan «kursî»û «’erş»
zemînit be dest qudret kerden ferş
kê daro qudret sazo ẍeyr ceto
řoşnî zułmat şewan çenî rٌo?!
ya kê qudretiş ce «leyl»y «deycûr»
sub kero sifîd be řo bido nûr?!
ya xo kê tawan her şam û seḧer
şewq bido be mang, ya nûr do be xor?!
ya kê bermaro ḧeyî bê zewał...
ce sengî xara serçeşmey zułał?!
kê ce nafî xar ber mawero guł
kê mewzo ’eşqiş ne kelley bułbuł
ye gişt kerdey ton ferdî bê şerîk
eger bo yoter memano xerîk
mezano herkes toş be ḧeq nasan
karan gişt be dest to meyan asan
ostay sin’et xas herkes toş yaden
ḧeq nasî dił pak, «muؤْmîn» her aden
yadî ton řifêq şew zînde daran
tonî yarşan şew be řo maran
kanî «sexa»û «cud», keremdar tonî
řezzaq pey mexluq her řo her tonî
to ce xwanî «cud» řozît dan qerar
«îns»û «cîn»û «teyr», «mel»û «mor»û «mar»
herçende zî řoḧ roş ne ḧeyaten
yekser tesbîḧî goyay senaten
«bułbuł» be neẍmey hezar dastanş
zikirî namî ton wîrdî zubanş
«kebik»y kokwan ce kosarewe
kokoy «qumrîyan» we cobarewe
ḧemden, tesbîḧen, senay zatî ton
namî toşan wîrd şewan ta we řon
zatî to beytewr zatêw nadren
bê şik pey îcad girdiçêw qadren
îlla her pey ew qudret nedaro
یۆێû ter çûn wêş be îcad baro
zatit ’ezîmen, bê ḧed firawan
’eqłî kes be «kune» manaş neyawan
er ’alim, er şêx, wer puř kemałen
zwanş ce wesif senay to lałen
ferdî bê şerêk tenyay takenî
bak ce kê darî to bê bakenî
celay to karxas «ḧeyّ»y bê nezîr
«şa» çêşen, ya «xan» ya «mîr» ya «wezîr»
dunyaw mafîha er bo wêrane
ne daro mîqdar bałe tofane
yek «turْfeةû al’eynErebî» er to kerî qîn
ko çûn qetrey aw meşo we zemîn
xeşimit ’ezîmen, kerem bê saman
kes tewanay qehir toş nyen aman
ême gird bendê xetakarînmê
ce xetabarî giran barênmê
umîdman be ’efû bê samanî ton
werne kerdey nîk celay ême kon?!
ẍerqî gêcî beḧir deryay me’asî
ne ef’alî nîk, ne kerdey xasî
bed waç û bed go, bed kirdarênmê
layq be ’ezab dergey narênmê
ce hezaranda yekê xas nyen
çenî xasanman hamsayî nyen
er be bedkarî bigêrî pêman
qet bernimeşo deyarî lêman
bełê to kerîm kerem darenî
«setّaru al’uyubErebî», hem «ẍefّarErebî»enî
ew řo ’efût kerd pêman be xełat
«qulْ ya ’îbadî la teqْnetûErebî»t wat
to xeta amurz, gunah bexşenî
bexşendey bê bak, dił ne lexşenî
herçend gunahkar gunaş fêşteren
têẍî ’efûy to beřřaw têj teren
perê bedîman ’efût telafîn
lutfî ’amî to pey giştîn kafîn
xisus perê min gunahkar term
ce mayey ’usyan sengînbar term
namey e’małim ce «’isyanErebî» syan
daẍmey bedbextîm be dił danyan
«ya ẍafir alzّenbErebî» siř poşî «setّarErebî»
buyer ce curmî seydîNasnava edebî xetakar