îmaretî zirakî

Li pirtûka:
Xulaseyekî Tarîxî Kurd û Kurdistan (Cildî 2)
Berhema:
Mihemed Emîn Zekî (1880-1948)
 1 Xulek  976 Dîtin

şerefxanî bitlîs ełê em ’înwanî «zirakî»ye le «ezreqî»yewe peya buwe û mu’esîsî em îmarete, şêx ḧesen le sûryewe hatote mardîn û be keşif û keramat, şoretî peya kirduwe û çunke cilî şînî le ber kirduwe, pêyan gutuwe «ezreqî».

zorî pêneçuwe em şêxe le teřef ḧakmî mardînewe, ke muḧtemele aq qoyonlû bûbê, ḧepis kirawe, bełam le dwayîda be sebebî be’zê kerametyewe ber dirawe û ḧakmekeş kirdûyetî be zaway xoy û em şêx ḧesene le dway xezûrî, ḧikûmetî mardînî girtote des xoy, le paşda le netewey em zate, çwar xanedanî tir peya buwe: dirzînî, kirdikan, ’itaq, tircîl.

qołî ewweł le teřef «habil»y kuřî şêx ḧesenewe le qełay «dîrzîr»da.

qołî duwem le teřef kuřezay hablewe le kirdikanda (beynî dyarbekir û myafarqîn).

qołî sêyem le teřef emîr begî zirakîyewe le qełay ’itaqda.

qołî çwarem le qełay tircîlî nizîk dyarbekirda damezrawe.

her çwar qołeke le dewrî ’usmanîşda muddetêkî zor dewamî kirduwe.