ey waḧdê penhan ku ji zatê teye peyda
Li pirtûka:
Dîwanî Eḧmedî Xanî
Berhema:
Eḧmedî Xanî (1650-1707)
1 Xulek
1199 Dîtin
ey waḧdê penhan ku ji zatê teye peyda
ev kewn û mekan erz û sema gunbedê xezra
erwaḧ û ’uqûl enfus û e’raz û cewahir
xaln di musewwer ne meḧelil û ne heyûla
lewḧ û qelem û kursî û ’erş encum û eflak
hem agir û ax av û hewa cumle’ê eşya
sed qafle mewcûd peyapey mutewatir
her leḧze ji seḧrayê ’edem tên bi temenna
hin neqdê fena’ê diguhořn bi beqa’ê
hin neqdê wicûda xwe dikin bê bedil efna
her yek bi wicûda xwe wicûda te dixiwazit
balcimlihErebî xerîdarê cemala tene ḧeqqa
lew şubhetî pîra bi hewes talbê yûsifNava taybet
dor hatîye xanîNasnava edebî kelefa řîsî di dest da
ew jî bi meta’ê xwe qumaşê te dixiwazit
sibḧank lin tؤyis min ruḧk ’ibdaErebî
eḧmedNasnava edebî ji senaya te nida ket qe çu wesfa
ma e’ciznî ḧimdik en eḧimd ḧimdaErebî