mela tofîqî ḧacî biraym le suleymanî çend...

mela tofîqî ḧacî biraym le suleymanî çend qiseyekî gêřayewe witî:

kiçêk hebû lew xware -bilamanê- tiřî bo řagîr ne’ekira. leber eme heç kes ehat bo xwazbênî, daykeke ney’eda be şû. kiçe bem core her mayewe, ney’ezanî xemî bê dengî pêşî bixiwa yan gîz û hořî paşî. axrî řojêk be daykî wit: daye eger piř xêzan hatin û dawayan kirdim bimde û karit nebê. daykîşî witî: xwa bînêrê kiçim.

zorî pê neçû kuřî kabrayekî xêzan zor hat bo xwazbênî. dayanê û bûk gwêzrayewe, le paş ḧefteyek daykî û çend afretêkî tir eçin bo paştêlane, dayke be ماتیێەکەûە eyewê le penayka pirsyar le kiçekey bika, ke helî bo heł’ekewî lêy epirsê legeł dwabřaweke çonî? kiçeş bem core wełamî edatewe:

dayke nawçawî kiçekey maç eka û ełê bexwa řołe to le daykit û le nenkîşt aqłitir bûyt bo em meseleye, ême her le hewł řojewe پێانزانین.