em dû sê qiseşe bo to ya bo otomobîle...

Li pirtûka:
Řiştey Mirwarî (Bergî 2)
Berhema:
Elaedîn Secadî (1907-1984)
 2 Xulek  647 Dîtin

em dû sê qiseşe bo to, ya bo otomobîlekey to:

eger çûyte beẍda be fîzêkewe û ya be gêlegêl be naw bazař û kołana egeřayt, kitupiř seyrit kird dû kes lêyan buwe be miřumişt, se’atêkî zirqubriqyan be desteweye, yekêkyan be kurdî û ya be ziřekurdî qise deka, hatin be latewe, ziře kurdeke û ya ewîkeyan witî: «xałe em kabraye hendê parey lame, êste eyewê se’atekem lê bistênê, lebatî nîwey parekey, legeł eweda se’atekey min dû ewendey parekey ew dênê», û ya witî: ême lêk tê nageyn, min kurdim û ew ’erebe, to bibe be dîlmacman û řêkman xe, toyş ekewîte qise. înca dête ser ewe ełê: xałe se’atekey min de dînar dênê - be mîsal - ew ewete ełê be şeş dînar bîde be min, min eme ’erebe, segbabe, naydemê, to kurdît û le xomanî etdemê be çwar dînar, her bo ewe dest em segbabe nekewê.

ca kuře nekey tema’ bitgirê û tuxnyan kewî, ewe diro eken û eyanewê destit bibiřn, herke şitêkî wat çaw pê kewt, milî řêy xot bigre û biřo, nekey be demyanewe bwestî û dest bikey be kwêxayî û pyawçakî, egîna derdî pyawetî pyawekey kelîxanit lê dêt! dwacarîş nełêyt fiłanî ey to boç pêt newtim?!