bew xîlqete şîrîne, ke xulqa qedî ře’nat
Li pirtûka:
Dîwanî Edeb
Berhema:
Ebduɫɫa Begî Mîsbaḧ Dîwan (1859-1916)
1 Xulek
1299 Dîtin
bew xîlqete şîrîne, ke xulqa qedî ře’nat
her min betenê şîfte nîm, ’aleme şeydat
ger qîbleyî îslame, eger mu’cîzî zerdeşt
qîbley meye emřoke, firuẍî ruxî zîbat
mexmurî suraḧî şewe, mînaye leber xew
min bim befîday ẍemzeyî ew nêrgisî şehlat
sewdayî biřanî serî xoye deserîda
her kes weku zułifit deserîda heye sewdat
emřoke eger lême kenare, qedî serût
her şew le kenarî minî zarî, bexeyałat
tuřet bedemê deka zînde, sed diłî mirde
î’cazî mesîḧêke, deka zułfî çelîpat
boyem bedesî xo, beserî zułfewe bestî
ta maçkem eẍzat; leser doşewe; ta pat
bew cîlwewe sexrey semma, dexeye řeqis
lomey nîye, zahîd; ke etoy dî, besema hat
sermayeyî ’îşqit; senema! dił bû, ewîş çû
’uzza sîfetan ’îşwe firoşin; emnîş: lat
şîrîne eger guftey min, wek lebî qendit
mewzune weku şî’rî edebNasnava edebî, qamet û bałat