ey dehen xunçey şeker leb, çendetim kêşa cefa
Li pirtûka:
Dîwanî Edeb
Berhema:
Ebduɫɫa Begî Mîsbaḧ Dîwan (1859-1916)
1 Xulek
1380 Dîtin
ey dehen xunçey şeker leb, çendetim kêşa cefa
bew hemû řenc û cefayeş, lêm nedîwî cuz sefa
bê wefayî ḧeqqe, řesmî guł’uzarane, bełan
nek degeł yarî weku min, saḧêbî mîhir û wefa
barî cewrit min dekêşim; seyrî guł: xełkî deka
derdî hîcirit min debînim; seyrî: bo kêye şefa!
namewê daym le seyrî gułşenit sêrab bim
car becar maçê le kuncî lêwî xunçet qed kefaErebî
lew gileyîyanem meřence, řoḧekey şîrînî min
min her ew bendem, seraser to cefakey ya wefa
ya řeb! ew kes ba’îsî dûrîy min û to bû leyek
bê nesîbî key le meḧşerda, le ḧeşrî mustefa
îqtîfa dekirê beterzî şî’rî şîrînit edebNasnava edebî
ger mudawabê be’î’cazî mesîḧa îqtîfa