ho «ka ḧesen» şewqim bizût, be qaqezî to em hele
Li pirtûka:
Dîwanî Racî
Berhema:
Racî (1912-1969)
2 Xulek
138 Dîtin
ho «ka ḧesen» şewqim bizût, be qaqezî to em hele
sułtane zawe toy ẍełet, řakêşe bang û helhele
buxtane tûşî to buwe, bêbeş be gij mela çuwe
wa xanemî piř kirduwe, le lodeka û mezbele
destit le gîrfan bêne der, tamî nema sebir û sefer
kuřî sułtane bû be ker, le pêşî danê xertele
sera û nafekî diřî, serî hat û le ber piřî
caşk be bêçuwe seg weřî, le çokî dakî ken cele
«ḧesen, ḧesen» hesan mesû, casûse lêt kiç û xesû
pêç û pena û lapesû, herçî geyşityê her ḧele
nayêteder kiçî qerec, boy bang edem, «ferْcٌ ferec»Erebî
mîtkey le řêy bibê be ḧec, îḧram bibestê beçkele
bezim û hera û helhele, be saz û baz û sewzełe
be çûzekî û be zelzele, be çeng û tar û tûzele
biłêne ser mamanekey, wirya bê caşkidanekey
nedřê legeł niqdanekey, pêyda pełûłe, zû lele
xanim dezê fîday ewe, be deşt û herd û werdewe
be hewlêr û be pirdewe, heta degate beřtele
sułtane, wityan awse, heławesawî çwar dese
dejî wek meşke gawse, le do û kere meken pele
êste şewarey aẍeye, bo dan ełêy binaẍeye
leber ew derd û daẍeye, sułtan komî be gêçełe!