em bendey bo şah ’ebdułłay dehlewî wituwe

Li pirtûka:
Dîwanî Rohî Mewlana Xalîd
Berhema:
Pîremêrd (1867-1950)
 6 Xulek  326 Dîtin
to xwa sa bom biłên bew şahî cwanane be penhanî
ke zîndû bûnewe: ’alem, be feyzî hewrî nîsanî
hemû destey peristişkarî ew çawyan le řêdaye
perîřûyan lewên wa mutrîbîş kewte ẍezelxiwanî
be lence û larewe seru û çemen dên û deçin yekser
bepîr ew pîrewe wa dête naw bezmî gułistanî
qidumî merhemî daxî diłî laley cigersoze
nîgahî daxe bo řûyî, lale řûyanî ẍulamanî
eba awî letafet lew gułî tazey nepşikutû
eda awî xecałet bo nîhalatî xeramanî
le řastî qeddî řastî serwî azad ser firo dênê
be çawpêkewtinî, şimşałjene: şimşad be goranî
hemû cwanan le řûya řû be xwênî dił eken sûraw
peřî tawus perêşane letaw cîlwey perêşanî
giznigî çawye wa dawye le nergis çawî řûnake
be xakî pêy ewe sunbul deka řey’anî řeyḧanî
be yekda dên herayane be de’way dulberî dû la
le newzadanî bustanî û diłaramî şebustanî
peçey lada be arayştewe dulber le şikłîda
ke lew neqşî xudaye diłişkistî ḧesrete «manî»
le layekî tirîş řengêkî wa denwênê baẍçey guł
ke wesfî nayete teḧrîr û wa kewtûme ḧeyranî
be destî sen’etî xwa xameyî qudret ke nûsîwye
leser seḧnî çemen şî’rî bedî’ û xettî řeyḧanî
wenewşe milkeçe, bo xałî canan sucdeye pîşey
le şermî řûy, guł wa araqî xecłetye pîşanî
demî xunçe be medḧî ew deme ekirêtewe herdem
be tîlay çawî, nêrgis řengî zerde, ḧeddî xoy zanî
řeşe řeyḧane xetî lêwe, sunbul zułfî meḧbûbe
qedî serwîş legeł bałay cwanan kewte hawşanî
be řûy peřřey guła şewnim ke edrewşêtewe herwek
beser le’lî yemanî dane mirwarî «beḧrî ’ummanî»
be feřşî sewzî xwa pêdaw le zemřut cwantire çîmen
le řastî lałe, lale, kem řuwe yaqûtî řummanî
demê ’îsa û demê bay berbeyanî hawdemin dem dem
peyamî mirdû zîndûkirdinewey da hewrî nîsanî
be giryey hewrewe guł pêkenî em girye û em xende
wekû me’şuqî bê perwa le nałey ’aşiqî fanî
be bonî guł hezaran çawî kwêr kewtûnewe bînîn
wekû ye’qûb be bonêkî kirasî mahî ken’anî
semender hatne sayey, guł ateş awî gułyan çeşt
be carê hatne jêr beydaxî bax, weḧşî û byabanî
hezaran guł ke pişkutun be bayekî beyan herwek
diłî destey murîdan û nîgahî qutbî řebbanî
çiray řêy aferînêş, řujî burcî danş û bînêş
kilîlî gencî ḧîkmet, xezney esrarî subḧanî
delîl û řê nîşander, şem’î cem’î ewlyay ayîn
penahî pêşewayan, qîbley e’yanî řuḧanî
emînî qudsî «’ibdalilhErebî» şehêkî wa nîgahêkî
geyşte berdî řeş eyka be le’lêkî bedexşanî
îmamî ewlya seyyaḧî îqlîmî xuda bînî
nedîmî kîbrya ẍewasî naw deryay xuda danî
le yumnî meqdemî emnî yemen hîndûstanêke
wekû wadîy eymen cêy tecellî feyzî řuḧanî
le jûr xetî xetawe takû řoj’awa nîye emřo
yekêkî tir bibê lew payeda ta bête meydanî
egerçî menbe’î şu’ley cîhan abade dunyayêk
becarê nûrî têdaye buwete meş’elustanî
le tîşkî řojî feyzî şemşemekwêre nebê kwêre
be ẍeyrî xêl ke dû bîne îtir neydîwe kes «sanîErebî»
le dway mezher le dunyada ewe bû sîřrî ḧeq mezher
kemalatî zihurî kird lelay qeyîwmî řebbanî
çilon nazê bibê bu řoj ta biłê wek ew cîhangîrem
le kêwîş naye wek ew hîmmete de’yey girancanî
eger pêşkewtuwanî pêşû em eyyame bûnaye
le meclîsya ebûn bê fasîle her bo «sebiq xwanî»
ewaney wan le ber dergay seferyan şwênî xoyane
le xełwetyan le xizmetyan wer egirin feyzî řuḧanî
buzirganî le sed defter le sed me’na leberyane
ke ew derkewt hemûyan debne mindałî debustanî
gelêkî wa heye lay «bustame»û ya «mensûr»
be temkînin «ئەەنەا alْḧeqErebî» nabyey ya coşî subḧanî
le eqtabî cîhanda kes nîye hawşanî ew biřwa
legeł řoja suha çon boy deguncê lafî direxşanî
be řuḧî ew ke dehlî baẍî řuḧanîye îtir
qełayêke guzer naka be laya fikirî nefsanî
egerçî kafrestane bełam feyzî wicudî ew
ewêy kirduwe be cennet nek xîlafî nessî qur’anî
gułistanî hîdayet, sîs û jakaw bû le dinyada
be carê feyzî ewxistyewe sersewzî û şadanî
eger mî’marî lutfî qesrî îmanî ser lenwêwe
neyhênayêtyewe meydan lenaw çûbû be wêranî
heta nemdîbû berqapî serukarim legełya bû
ke dîm ferqî nema xełkî ’îraq û pîr û «miltanî»
gelê twancî eda lêm ehlî turan û xurasanî
ke bo çî eçye «دەاری alْkufْrErebî»ewe ger to musłimanî
eyan gut dehlî zułmatêkî kufre min witim ey dił
sikender kewte naw zułmatewe bo awî ḧeywanî
be tulî suḧbetî naw ewlyay betḧa û yesrîb da
nekewte dest ewey lêre werimgirtuwe be herzanî
be gyan û dił bibe bendey eger pêwîste řistigar bî
le tefrey nefsî însanî, lemekir û fêłî şeytanî
eger çing ehrîmen kewtaye, morî ’ehdî ew řojêk
be mêrûley nedekřî ḧasłî mułkî silêmanî
leber bedbextî xoy şayane bikirê ew syabextey
lewêdaye keçî meylî degate ’alemî fanî
le’îmê pêy witim wa min lewêdam bo çî naynasim
witim řaste ebucehlî, «miḧimd» boye nazanî:
ewane geskî berdergay eden pêyan ełêm aman
ledest xotanî meden îksîrî e’zem wa be asanî
nyazî bendegî ew wa le diłma ah!! ke na’ehilim
meded ya řuḧî şahî neqşibend û ẍewsî geylanî
letawî bazî nefsim her wekû pasarî dêm bo lat
çi xoşe ger le çing bazî derênî wa be asanî
segim kemtir le seg!! sa toyş were bom be, be «nicim aldînErebî»
temaşayekî ḧałim ke be însanî ke deyzanî
be aşnayî qibulim ke. bêganem le xizim û xwêş
tecellî eḧmedî binwêne webzane ke selmanim
be řengêkî weha gyanit nimuney canî cananî
beçawî ehlî bînayan bewêney canî cananî
le pyałey lutfî to ba xalîdNasnava edebîy lêw tînû, têr’aw bê
ke ew lêw wişk hełatûy tînwetî û, to beḧrî ’emmanî