giftar dir byan xilqit dinya û pirdaxtin zimîn û xilqit can û zirîthay awist
Li pirtûka:
Rewzetul Sefa
Berhema:
Mîrza Ebdilqadirê Paweyî (1850-1910)
3 Xulek
644 Dîtin
ustad san’ kulil mesnû’at
îcad kunendey cumley mewcûdat
mê’mar teřdest, řeng ’emar baf
bê małe û cedwel, gûnya û tenaf
bê mizd û mênnet, bê sipa û esbab
bê fe’ele û qał, bê xurd û bê xwab
bê xak û bê aw, bê seng û bê xişt
benay muqtedir, mewcud saz gişt
ce subiḧ sadiq yekşenbey ewel
qudret berd we kar dinyay peř xêlel
cehennem ce teḧit dinya da qerar
zułmatê ce ban dûzex kerd êzhar
badî ’ecayb, ce ban zułmat
winara ta řoy heyhat û heyhat
dîsan hem beḧrê cew dem kerd îcad
mu’ewweq midran we ban ew bad
çihil hezar sał řay qe’irş dûren
we qewł řawî wey tewr meşhûren
mahî ’ezîmê, bizurg ezreq
sirişt kerd waḧêd sin’et saz ḧeq
cew beḧir bê pey, midran bê lenger
mebo nelexşo ta we řoy meḧşer
ce pişt mahî saza yek beqer
heştad hezar ’eyn, çihil hezar ser
ma beyn î ser heta ke ew ser
pansed sał řahen bełke zyadter
her serê mîqdar sêsed şax daro
her şaxê tesbîḧ zîkirê mewyaro
ustad neqqaş lacewerd karî
ce kef cewher daney mirwarî
we yed qudret bê hemtayî wêş
hefit tebeq zemîn diłřubay diłkêş
sazna wey tewr zat êlahî
nyaş ne muhrey pişt ga û mahî
me’lûm bo řawî řêwayet řasen
çûnke fermudey êbin ’ebasen
bełam çûn beqer sebuk bî barş
nimebî dinya satê qerarş
aramş nebî ne weqit û bê weqit
daym melerza çûn zilziley sext
dîsan hem ce no bînay ban ser
xêlqet kerd kawan keş û ko û kemer
herdan û zerdan, şaxan, êłaxan
berzan, kosaran, zaxan, sexnaxan
kan koy kerem «rib al’almînErebî»
qerar da beyn beyn ne řûy ser zemîn
beł ladê zemîn bigîro aram
henî sakin bo ta «qam alqyamErebî»
seng û herd û xak gişt mulaqî bî
ḧerekey zemîn baz her baqî bî
dîsan hem bê bak danay sin’et baf
mewcûd kerd der dem her hefit qulley qaf
ce her hefit êqlîm dewr dinyay dûn
qafiş qerar da we bê çend û çûn
cew zilziley sext cay hewłnak da
kowan wêney mêx koya ne xak da
zemîn sengîn bî her ta ke tawa
ta sengîş we pişt ga û mahî yawa
ẍerez we koy qaf kawan giştewe
ewsa ne cunbiş dinya nîşte we
bełam dinyay dûn bereng diłber
xałî ce şinoy seđay zî beşer
miłk bê saḧêb, yorit çoł û hoł
ne şinoy şemał, ne şinyay çatoł
ne şar, ne qerye, ne abadanî
ne dar, ne ateş, ne aw, ne kanî
tenyay bê şerîk lutfiş yarî kerd
pey awedanî awiş carî kerd
eşcarat temam, nebatat yekser
ber ama ce xak be emir dawer
we ḧukim û ferman padşay eqdes
ama ateşê we yek nîm nefes
ce korey dûzex kewt we ser besat
baqyen ta řoy ’ersey ’eresat
pey êđ ta kemter biboş soz û taw
hefit car şustişan, şişşan we aw
ye gişt ce qudret qedîm bê çûn
wey tewr dayr bî ne řûy dehir dûn
teyr û wiḧûş û murẍ û mor û mar
ẍeyr ce ademî saza we yek car
ne çoł awan qerar da caşan
me’aş û řozî, zêđ û mawaşan
ẍerez we şiş řo yawa we êtmam
ḧeq wêş fermawan «sîtّeةy ئەەیّەامErebî»