cwab dadin şîrîn şîru ra û mihilit xwastin az şîru
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
2 Xulek
371 Dîtin
şîrîn şineftin ce şêro xîtab
be zarî û zigar peneş da cwab
watiş: ey şêro mer şerimit nyen
zułmê bey destûr hergîz kê dyen?
bizurgê wêney xusrew merdebo
min berg syam sêweng kerdebo
cemîn cam zûx derûn daxî
sertapa sewad sya qełaxî
merde moy melûl serdar sernîgûn
ẍełtan xaşak zêr xak û xûn
bêwey sya bext siftey syapoş
berg azyetî qełaxî ne doş
xusrew merdebo min bey ḧałewe
be şîn û şîwen kemer lałewe
şêro mer to gewr ya ferengenî
tersay nesara dił ce sengenî
er sed ke hejar, esîr tonîm
dîl des beste, desgîr tonîm
bê newa û bêkes, zûx pê werdenîm
her carê xizmet babot kerdenîm
bizane be ḧeq xidmet guzarî
mibo zelîlan menzûr bidarî
ne řay cewr yam cefay řozgar
mibûn be serjan watey řozgar
îse m kerûn şadî be diłdar
to be esîran meber sitemkar
perê to bê ca, pey min be’îden
hem tîr tane ne cerg wêmen
ḧerfê mwaçûn mekere sitêz
bîna be xatir mezar perwêz
muhłet bide pêm ta be çihil şew
bigêrûn te’zîm te’zyey xusrew
şew şam û xeyrat ce wer cenazeş
temam kerûn tewq te’zîm tazeş
fikir û xeyał kerd mer şêro şêten
namerdit keran ye baboy wêten
ta be çihil řo muhłet bider pêm
saman derûn kar serencam wêm
ewsa cewdima herçî řezaten
şîrîn ne ferman fesił qezaten
wer neşnewî ḧerf serîḧ waçûn pêt
peşîman mibî ce kirdar wêt
sewgend bew senem xaç bê derêẍ
mişkawwun perdey cerg wêm be têẍ
watiş: be şêro min êden řezam
îxtyar be ton, baqî «ûەالسّelamErebî»