namh nuştin ḧizirit ﷺ bih xisru û aw ra nisîḧit û tubîx firmudin kih şayd dîn mibîn aslam ra qibul kind

Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
 5 Xulek  249 Dîtin
xisrew namey şox munşîy ey name
ey namey şîrîn ’enber şemame
cenab cemşîd mułk şerî’et
metłe’ dîwan ẍeřřay nubuwet
wextê meb’ûs bî be nêk exterî
jendin be namş nay peyẍemmerî
řeqem kerd namey fesaḧet fecam
be padşahan kaffey xas û ’am
fermaş be xusre, ew firîşte feř
binwîsan şerḧê şîrîn çun şeker
katib «ḧisb alamirErebî» seyîd muxtar
bey tewr kerd teḧrîr namey gewher bar
ewweł çun tûtîy suxen şerbet bêz
be «bisim alilhErebî» kerd qełem şeker řêz
axir wat be nam ew kes ke zatiş
nimeyo ne zebit qełem sîfatiş
yektay bê şerîk ḧeyî la mewten
ẍenî ce wesfen, berî ce fewten
semî’en bê goş, goyan be bê dem
mewcûden bê cîsim, besîren bê çem
ew dan be şahan cem bay cemşîd text
tac zeř nîgar zerwey tac û text
ta ke řezaşen ew bê muna û meyn
ne ’erseyî dewr be «tirfة al’înErebî»
şahan qedîm daray hefit kîşwer
midero be aw ser çenî efser
ce lay şahîy ew, gişt şehryaran
bende gedayê wicûd nedaran
sa to hey ’aciz xusrew namten
er çun keyxusrew mey ne camten
wer çun sikender supa û santen
er şan û şewket suleymanten
er mişî ne çerx çun zuhrey řeqqas
nexwahî ce des merg bibî xelas
řû meker bey neḧu be nadrustî
buyer ce mezheb ateş peristî
wes sucdey ahîr ateş xane ber
xof biker ce řoy waweylay meḧşer
sucde û sitayş sizay ew kesen
ferden, qedîmen, hem feryad řesen
peristiş sîway zatiş bê sûden
ateş peristî şêwey nemrûden
bider er geda, er padşahî
be weḧdanîyet zatiş gewahî
werne cey dinya bed kirdar mibî
ce řoy meḧşer hem şermesar mibî
wextê ey namey ’ezîz cew mawa
bey tewr ce metłe’ ta meqte’ yawa
muzeyyen be muhir nubuwet kerdiş
be şexsê emîn ’ereb siperdiş
ew şexis emîn řo nekerd be şew
yawna namey řesûl be xusrew
xusrew çun ’înwan wesîqey řesûl
yawa pê, wendiş be xatir melûl
ẍurûr şahî daş ne kelley ser
ce zułf şîrîn bî aşfiteter
wat: kesê çêşen ne řûy serzemîn
çenî wêney min şahê cem nigîn
er sed eskender «zu alqirnînErebî» wêş bo
bibo be hamser, cêm bê endêş bo?
herçend bê xof bo ce şiko û samim
namş binwîso ce bałay nam
êd wat be ẍezeb ew şûm sitare
mektûb řesûl kerd pare pare
çun firustadey «fexir al’almînErebî»
dîş ew fî’il zuşt cew şûm bê dîn
horêza diłgîr çun bad ey xeber
yawin be sem’ seyîd serwer
du’ay bed kerd lêş şay dara řîkab
du’aş bî derlad derdem mustecab
cewdima be ḧukim zat îlahî
ce fewq kîsra kefit tac şahî
mu’cîzey řesûl seyîd serwer
salar řeşîd me’rekey meḧşer
aşfiteter kerd řutbey şahî lêş
cit zułf şîrîn şîrîn şêwey wêş
esḧab te’rîx guzeştey sałan
danayan dewr saḧêb kemałan
bey destûr be řeşiḧ xamey xoş teqrîr
nexiş kerd sefḧey sîm ey zêba teḧrîr
wextê ke xusrew ce řay nadanî
mektûb řesûl ḧeyî řebbanî
pare kerd be xîşim bê xof û endêş
cew sebeb çend derd meynet yawa pêş
ewweł be semûm giřey dozex bêz
bîn be koy zuxał gułgûn û şebdêz
duwem leşkirş ne ḧewbey êłẍar
be teqdîr ḧeq gişt bîn nîgûn sar
sêyem yek şexsê piř sam sengî
peyda bî weneş çun şêr cengî
çopê girt be des be çend ca meřdiş
řêze řêzeş kerd, be yekda heřdiş
watiş: min ew şexis saḧêb ’emamem
ce řay nadanî paret kerd namem
minîç çun ey ço şikestim dînit
ber efgendem kerd dîn û ayînit
pulê ke hem daşt ce ahîn xusrew
sextiter bî ce sed sikenderî ew
ew pul be çend mang, çend cefa pestiş
seyl ’ezîmê awerd şikestiş
ew řo ce î’caz ew şay derya dił
bey tewr bełayê perêş bî naził
binazûn be fexir «rib al’almînErebî»
ye’nî muḧemmed şem’ şer’ û dîn
ce ’ersey dewran beřo ta be şew
bey tewr ’aciz kerd be î’caz xusrew
binazûn be qedir seyîd serwer
şahan cem cay ’ersey hefit kîşwer
gişt be bendegîş minet miberdin
her subiḧ û her şam sucdeş mikerdin
cîhan ta cîhan tufeyl řaşen
’erş e’zem ferş ne’leyn paşen
serxêł û serheng fewc ebraren
řeşîd meydan «yum alqirarErebî»en
«xanaNasnava edebî» be sergerd berzîy payeş bo
be fîday qamet tûba sayeş bo
herçend ’asyen şûm şermesar
penaş her ewen ce «yum alqirarErebî»