tidbîr nimudin xisru dir kar firhad, dir bab şîrîn
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
7 Xulek
549 Dîtin
me’lûm bo ce lay nazk xeyałan
ser ḧîsab ce řemz wiyerdey sałan
řaqîm be řeḧşey ’enberboy qełem
pey merg ferhad bey tewr kerd řeqem
salar piř sam, sanîy eskender
xusrew ce bezim, fereydûn efser
perê xas û ’am şîrîn subiḧ û ’am
ne custuco bî «daym lildam»
bîna bey suxen şexsê suxen çîn
’irz kerd be cenab şay dara nigîn
wat: ew řo şîrîn şehzadey ermen
pey seyr sen’et ferhad koken
pêka ne şew bend destey tawis peř
şî we bêstûn çun sitûn zeř
noşa badey saf řexşanter ce duř
çenî ew ustad dił xestey seng bo
her cew wextewe ew ustay serkeş
demaxiş be dîn şîrîn byen weş
ha wexten be zerb qułingey sengî
be têşey deskar ustat ferengî
bikero řêze ew koy poła řeng
çun şîşey gułdar şîrazî be seng
ye xeylê ’eyben şahan cem terz
eger bişnewan ce her bûm û merz
xusrew êd şineft şî ne camey qar
tełeb kerd be cext yaran huşyar
wat: çenî koken ne bêstûnen
çi tewr bikermê, tedbîrş çûnen?
maçan ha wexten be neyrûy neberd
qulley bêstûn bikero be gerd
ce bab şîrîn şox ham derden
min çenî ferhad yek şertêm kerden
’eyben pey şahan xuda pê dade
horgêłyan ce şerit hem qerar dade
’erz kerden yaran: her êden tedbîr
şexsê şeytan şikił, be ẍayet şerîr
waço pêş: şîrîn be sed dax û derd
gyan şîrîn be qabîz siperd
ta şineften êd er sed gyan daro
be carê her sed derlad misparo
wextê ke ferhad bedkêş piř wey
ce semit sanîy eceł noşa mey
ne beḧir derûn şa ey pejare
ne ’ersey dewran mib aware
sa ke êd şineft ewb şay derya dił
be «ḧisb altedbîrErebî» yaran qabił
tełeb kerd şexsêb firawan bed tewr
muḧîlil řa çefit, ḧeremzadey dewr
ce şûmîş şeytan mel’ûn migurêza
ce ḧerfîş ahîr fîtne mixêza
weş ḧałşan kerd be teła û sîmş
bew tewr ke watin kerdin te’lîmş
ew şexis şerîr řû teş û řeng û tał
şî be lay ferhad ten xestey bedhał
watiş: erê hey nadan ẍafił
pey çêş muyarî ’umirit be batił
pey çêş mişkawî ey car û senge
gahê be têşe û ga be qułinge?
ferhad wat: ey şecsê nezan ḧał derd
ebley herzekar, seg řûy suxen serd
ye perê şexsê min mişkawum seng
nîyen ne derûn dinyay bed aheng
be şîrînîy ew şêwe şîrînê
şocî şa pesend zułf ’enberînê
mujeş çun xedeng ne çoy faqe zeř
nîşten ne perdey cergim ta we peř
xeyałş zewqim be ẍaret berden
dewam hîç nîyen sîway ce merden
êd wat çun xestey xatir teng nała
nałeş e’er kerd we çerx bała
wextê dîş ew ferhad koken
ce ’eşq şîrîn zamin ce ermen
ahîr lêş keften ew wêney qeqnes
nîm gyanş menden çenî nîm nefes
kêşa ah serd, kerd dad û bê dad
wat: şîrîn xo merd, neşneftî ferhad?
wey řo pey ew şexis şîrîn ẍemze û naz!
pey ew leb şeker şeker řêzey řaz!
wey řo pey ew çerx toř poła çeng!
pey ew sipî baz, şox teła řeng!
wey řo pey ew sewł kiłaf sosenî!
pey ew şazadey şox ermenî!
çerx bê mirwet bê wade berdiş
xerîk ne say seng ełḧeda kerdiş
meḧrûm bî ne text qesir zeř nîgar
nyaşan ne qebir syay seng xar
dirêẍ ce dimay ew sîm endame
ew zerîf endaz, zułf xyate xame
cey dinyay fanî şûm bed aheng
zeřřirêy nimend seng we ban seng
«xana» ew bedgo ce zuban leng bo
cergiş řêzey jar tasey fereng bo
çun amaş ne dił, çon cur’et kerden
waço şeş dangê çun şîrîn merden?!
wextê ke watiş pey şîrîn dirêx
dirêẍ bûřyat zwanş ce bêx
axir ve ew şexis şûm bed nîhad
ta şineft ey ḧerf bêçare ferhad
pare kerd dersat sertapa bergiş
dûr baş çiman kefit tîr ne řûy cergiş
cew şax biłind seng bêstûn
bî be gułołe û ama ser nîgûn
kefit we pay şikaf têşe taş wêş
çêş ama weser nimez waçû çêş
kêşa bew destûr ahê ne derûn
lerza ce heybet no taq gerdûn
wat: erê ey şexis ce zwan leng bay!
ten xestey şimşêr tersay fereng bay!
her dû pat we bad îstîsqa řeq bo
ferqit çuc şamî we şimşêr şeq bo
mewday mîl serd nedîdet xar bo
sertapat be derd fetar fetar bo
şerîr bî şerim, şûm bed alet
tif be řeng û řût, cînist, binemałet
hergîz nenîşî we bê ah serd
çon amanit dił maçî şîrîn merd?
êd wat wixêza be ẍezeb ferhad
hełmetda horgirt qułingey folad
be yek zerbetê firqiş şikawa
řêzeş be asan heftemîn yawa
wextê ke ferhad bergeştey řûy dewr
wasîl kerd ew şexis be dozex be tewr
emcar wat: ax řenc lafa berdem řo!
fełek daney xas tarac kerdem řo!
şîrîn şeş dang şay ermenîm řo!
keçîy bext şûm, namedenîm řo!
ce pa keftey seyl, sewł baxim řo!
şay tac û tomar, berz demaḧim řo!
salar supay mehweşanim řo!
baş bała dest çaw řeşanim řo!
wey wey perê wêm bê ecel merdim!
be bê sûd berşî řencê ke berdim!
îse ce dimay ew sosen xałe
ew řêzey řaz qend, şox newhałe
zîndegî pûçen, ziqîç betałen
şîrînîy şerbet dinyayç xo tałen
êd wat û kêşa ne dił ah serd
sucdeş berd ne xak derlad gyan siperd
aferîn hey çerx neřřad keç gerd
ferhadîçit ha xo sernîgûn kerd
bełê ko we pûş bê poy kuhen sał
gustaxyen lêt mipersû eḧwał
kêt nekerd wêney ferhad dêrîn
ce ’eşq řazan şîrîn dem şîrîn?
axir pêt neçeşt tełxîy badey mewt
nekerdit ne dewr dinya fenaw fewt?
kam bî ce şehan ne ’ersey kîşwer
załim, be şayan nekerdit ew ber?
kam ce meḧbûban ce qaf ta be qaf
newstit ne goř, bedřay bê însaf?
marê nepêçay ne gêsûşew
be destey zułfan ’enber bo şewe?
sa kên çun ferhad, ḧeq do şiksitit
ferhad nîyen řwî ne destit?
dinya nekerî lêş be jar mar?
nameḧrûm nebî ew ce wesił yar?
mwînî herkes be sed ’îziz û naz
xaster ce şahan sikender endaz
be feřiř û îqbał nadyardît kerd
ce û dima midyey şelax karît kerd
’ecet şerit û şon xas tan û poten
nalet be dadet! firê bed xûten
yaran her şexsê ne řûy serzemîn
bikero ḧîsab wêş ne ehil dîn
ew şad be dadey çerx çepgerd bo
nemerd bo, namerd, sedcar namerd bo!
be mîsqebey fîkir er mû şikawî
menaz be dewłet dadey semawî
pey çêş? bê şonen hey nefim şêt
dewłet er mido, mistanowe çêt
çun bey destûren çerx sitemger
be řewyey dostîş hergîz şad mewer
pey çêş? ke maren, dostî çenî mar
hîçkes nekerdin ne řûy řozgar
çunke bey tewren ey çerx bedtewr
xoş be zat ew kes ne řûy ’esey dewr
er bûreşan pêş her nestano ew
şahîy hefit îqlîm dinya be nîm cew
ce îstîẍnay ’eşq bikero daxiş
nezano wicûd berz demaxiş