zarî kirdin şîrîn az firaq xisru
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
5 Xulek
456 Dîtin
ce suxen sencan danay diłnewaz
bey tewr bî mezkûr mezmûn ey řaz
çun ew çem qetran tełay dugmey qew
dûr kefit ce xurşîd řuxsar xusrew
ateş parey ah derûnş ce derd
ne pay çerx çetir ateş barî kerd
ce badam teř ew ce bê tabî
řêza be gułda esir ’ennabî
çun xestey zamdar gyan be leb yawa
dest û pa mişend sub ta xorawa
ce bêtaqetîy dûrîy xuseru
be şew ta be řo, be řo ta be şew
’ereq çun qetrey ’enber boy guław
miřêza be bûm guł destey aftaw
kiławçey semmûr hewa da ce ser
ber awerd ne goş goşwarey gewher
meḧlûl kirdewe zułf bo guław
pexiş kerd be řûda çun xeyatey xaw
kend ce ber zeřbefit dêbay ermenî
poşa nîm teney sadey sosenî
çîn wist be ebro bew nazenînî
meřd be zemînda pyałey çînî
suraḧî çun mey piř yaqût zerd
daş be řûy sengida, řêzey řêzeş kerd
wat er binoşûn bê şay cem şiko
cam badey nab be quřquşim bo
be xar hîcran xusrew bî dił řêş
peşêw bî ce xem wêney zułf wêş
ce dîdey piř esir her şew ta seḧer
beḧir damanş piř bî ce gewher
ga xiłtan mibî ne řûy xak sermest
ga migest ce dax pişt pencey dest
leb xuşk meynet, zwan lał û leng
bêdeng çun neqşê kinyabo ce seng
wextê derûnş ce xem mida coş
pey dûrî perwêz lał bexiş lał poş
horimkend xałan mawîy piř cela
çun feyrozey saf ne qurs teła
ce cam nergis guł baxçey řuxsar
řengînter mikerd ce laley wehar
yend kerd be serda xak be xatir teng
ayney ḧusinş gêłya ce řeng
esbab zewqiş xem be xaret berd
pêş nemend şadî ẍeyr ce ah serd
dûdî henaseş çun ḧełqey kemend
pay çerx gerdûn gerdan kerd ne bend
migrewa mwat hey bext namerd
şermendey ḧeq bay ’eceb karêt kerd
dułetê ceywer awat mwestim
berkerdî be mifit axir ne destim
dît ke gyan miday to ce řenicda
axir ke pat şî to be genceda
kor bay nezanay çun qedir ew genc
berşî ne destit nîşî eble řenc
řa be serçeşmey zîndegî berdî
çun tałet şûm bî çeneş newerdî
bey destûr çendê şîrîn dił řêş
mikerd şîkayet çenî bext wêş
demê kerd xeyał ew şay şekerřêz
binîşo ne pişt gułgûn bad bêz
ce her koge bobe dewan dew
wêş byawno be sayey xusrew
axir ew ahûy çerîdey sunbuł
be tedbîr ’eqił řewşen řay kamił
munasb nedî kêşa ah serd
fesix ew xeyał ew îrade kerd
sa sewday xusrew mida sitêzeş
çun meş’el neft berz bî biłêseş
horêza sersam sergeşte û dił řêş
şikat berd we lay banûy ’emmey wêş
wat perwêz îmşew çun bad perwaz kerd
be ołgey wêşan dîsan teşrîf berd
cey sebeb be têẍ xem paren cergim
qetranen be zûx çun zułfim, bergim
bawan wêran bam ha ce dax merdim
waçe çon mibo ’îlac derdim
wextê be banû ey xeber yawa
çiman be ełmas cergit şikawa
zanaş ke şîrîn keften be weyda
pey xusrew yeksan şêt byen şeyda
watiş hey firzend cemîn peřey guł
me’lûmen cey dewr bergeştey batił
tumturaq dehir berqerar nyen
şadî û şîn pey kes paydar nyen
mewer ce neyreng dinya xatir teng
pey çêş? migêło be řoyê sed řeng
ga be ’eyş û noş mikerot diłşad
ga mido xerman koy xemit we bad
amanen cicey bab cemîn cam cem
ta mumkînit bo wêt meder be xem
sebrê ker çendê sipî sewł saye
axir myawî be kam û waye
çun herde caran her sub her êwar
her xû der be seyr swarî û şikar
her be nîşat ber çun ’urûs guł
berker ’ecûzey xem ne perdey dił
binoş badey nab şîşey şîrazî
wîr der hem dîsan be çewgan bazî
firawan ne řay perwêz namerd
kêşat cefa û cewr, bêḧed řinicit berd
çunke bey destûr nezanaş be řenc
be pûç řencyaw, ’ebes kerdiş lenc
heyî ce sewdaş meber xatir teng
hem mignût ne dam, ser mido be seng
be danayî wêş herkes minazo
çenî sextîy dewr dinya misazo
wextê ce ’emmeş şîrîn guł bêz
şineft ay řazan nesîḧet amêz
be cam sehbay sebûrî kerd meyl
ce şehd şadî dîsan dił kerd keyl
şapûrîç cey bab nesîḧet kerdiş
sakin bî ce êş, kemter bî derdiş
be sîlsîley zułf kerdin pabendiş
kerdişan be meyl xusrew pabendiş