binay qisir şîrîn û riftin şîrîn bih anca
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
4 Xulek
350 Dîtin
tûtîy suxen senc namey diłpesend
ce mînqar tebi’ bey tewr řêza qend
şîrîn çun be şar meda’în yawa
mişkoy xusrew kerd be dewłet awa
ce dimay mangê şineft ey xeber
ke perwêz bewr sikender efser
ce xof hurimz kerd celay weten
qedem berd çun bad be mułk ermen
cew sebeb bêḧed giran bî derdiş
yawa be gerdûn henasey serdiş
peşêw bî destey zułfan luwaş
xem bî çun çewgan bałay newtûłş
ta çend řo bey tewr be xem wiyara
ce dûdî ahiş ahîr mwara
şay şeker řazan zułf bom ’enberîn
řem kêş řendan şêwe û şewq şîrîn
her sa’et mwat ewřo ne awda
min midam koy mîşk we řûy aftawda
ře’na swarê çun sewł sawa
ewřo ce awda ew bu min yawa
wey min nezanam xusrew be wêşen
wêł byen wey tewr meyl min pêşen
timez xusrew bî ew dara şiko
berşî ce destim, lêłaym lîł bo
ta be dîde û dił cewdemda derdem
gerd xakpaş bimałûn we çem
sewł sosen xał şay cemîn lałan
pey xusrew bey tewr mikerd xeyałan
pey teşrîf şa dinya û dînş bî
«da’im alawqatErebî» zarî û şînş bî
axir řwê wat cey mişkoy xapûr
yeksan bîm xeste û bîmar û řencûr
yaqût řengim ce tuẍyan derd
zerd byen temam çen karebay zerd
ce cayê hîcran dîdenîy perwêz
ce cayê sebûn germîy řestaxêz
erwaḧ lêm senden derdimen karî
mwazûn ce gyan şîrîn bêzarî
em muqeřřeban cem qedir xusrew
xasey ẍułaman dewłet seray ew
munqadin be emir ew qeza şyem
dinya û řozgar midaran be çem
qesrêm derkaren çun qesir qeyser
têşda bo awê çun ḧewz kewser
bełê be şertê ew qesir bêgerd
cageş leylax bo, hewaş firê serd
pey çêş min daym çun ahûy çînim
pay cebełan gîł, leylax nişînim
newaçan cageş bo mêşk mişkon
pey min ey mişko beter ce pişkon
mensûban şay ferxunde exter
watin hey nemam newxêz newber
xusrew lał poş dewr zemane
řasten ke waten qesrê şahane
ce her mekanê to bwazot dił
bisazîm perêt řengînter ce guł
ferdaş řoş se’den mawermê mî’mar
mî’mar kam mî’mar, be ẍayet huşyar
be cayê merẍûb saf bo ’ebîrîn
misazîm perêt yek qesir şîrîn
«alqisihErebî» yaran seraperdey şa
mexfîy ce şîrîn ewřo seḧerga
be xełwet tełeb kerdin mî’marê
mî’mar teř dest şîrîn deskarê
watiş şexsê ye çendê wexten
pey qezay ême yawan ce ermen
şexsê cadûkar merdum firêwen
damyar sext, bedter ce dêwen
er waço be çerx bo seringûn ber
c mumkîn ce emir ew berşo we ber
samîrî sîret, fisûn sazêwen
çun surx ’eyyar ḧîle bazêwen
ce ême qesrê şahane destûr
ew derkarşen aro be zerûr
muddema êden ustay xîredmend
merd saḧêb hoş, danay diłpesend
peyş te’mîr kerî qesrê ne cayê
temam şorezar, xirap hewayê
herçît zerûren ce zeř û zêwer
ce ferş û firûş, ce esp û êster
sîway des muzdit bistane hała
ce ême aro bełke dû bała
mî’mar «ḧisb alamirErebî» ewan ne cayê
cayê bed hewa, dozex ماûاێی
te’mîr kerd qesrê ałay ’enberîn
menşûr bî ew qesir be «qesir şîrîn»
ce demay te’mîr ew qesir ała
sewł sosen xał zeř sitûn bała
fermaş ey esbab be ahîr suftem
ey ferş û firûş be mîrat keftim
dûr ce gyan şay keyxusrew destûr
berkêşan weber ce mişkoy xapûr
yegcar min yaran ce tasey xusrew
ce bê şonîy ehil şûm mişkoy ew
bew tewr ’aczim karê aman pêm
be xuda řazîm min be merg wêm
pol peristar zułf bo ’enberîn
ey tund û tałî çun dîn ce şîrîn
gişt hucûm we pay textiş awerdin
şahane destûr ya bosiş kerdin
watiş hey şox şîrîn ẍemze û naz
şay şêwe xasan, şeker řêzey řaz
bîla be destûr diłdarî nyen
ye řesim û ayîn dostidarî nyen
çun to şîrînê şay newnemaman
be tundî û tałî berşo ce laman
şîrîn wat řewend ce gişt kartan
xuda bêzar bo ce kirdartan
êd wat pa nya ne pişt guł gûn
qedem berd bew qesir bała zeř sitûn
şeker leb çoge ce dûrîy xusrew
şîn mikerd be řû, minała be şew