nişsitin xisru bir tixt şahî
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
2 Xulek
683 Dîtin
tûtîy şeker řaz xamey xoş teqdîr
bey tewr înşa kerd şîrîn terz û tîr
xusrew çun berşî ce me’rekey sext
wêney keyxusrew mumtaz bî be bext
sîmaş wêney şem’ tecellay koy tûr
midrewşa be lutif xudawend ce nûr
çun be ḧukim zat «la aḧsîٰErebî» sîfat
cenab eqdes «ca’îl alzulematErebî»
ew wêney ’aşiq derûn siftey dax
çun zułf peşêw bî, perêşan demax
şemen zar řû çun wenewşey şew
sya bî çun zułf şîrîn xesrew
perwîz bey ta’et yektay yegane
kemer best û şî be ta’et xane
demê ta’et kerd be ah serdewe
axir ce nakaw xaweş berdewe
nagah newşîrwan ’edałet destûr
ama ne xaweş wêney şem’ nûr
watiş hey ferzend firozende bext
berarendey tac, padşahî text
bê demax meber ferxunden bextit
pey esp û ẍułam, pey zîn řextit
herçend ce ’ersey dinyay piř melal
tirşît çeşt cice pey qorey tirş û tał
mido telafît bê şik xudawend
şexsê şeker řaz şîrînter ce qend
çun be emir şah espit pey kerdin
we cay badey nab xefet pêt werdin
neşneft kes ce to yek ḧerf serdê
nenîştit be xatir şerîfit gerdê
şad mebî wełła to we şebdêzê
be řeftar nesîm sub seḧer xêzê
be dîhqan herçend hem daşan řextit
nîşaney se’den pey tałey bextit
řasten ke siften derûnit ce dax
naxûn çingit meřdin be çomaẍ
xatirit cem bo «barbud» namê
sazendeyî şox, şîrîn kelamê
migno be destit ne řûy serzemîn
ne qeyser daro, ne xaqan çîn
şehzade ce xwab şîrîn bî bîdar
berdiş sucdey şukir xudawend sed car
ta çendê xusrew sařêş bî daxeş
ce şadî ew xaw berz demaxeş
herçend şew çenê danay suxen senc
seřafan dewr kîmyay koy genc
be temay ew xaw xaster ce dara
ta we subḧidem weşî muyara