xatîmة
Li pirtûka:
Eqîdey Merziye
Berhema:
Mewlewî (1806-1882)
3 Xulek
774 Dîtin
zanînî ewweł e des nakewê
be nefes agat le xatîme wê
zahîrî şer’î bigre e gerdin
ta em mirdin tê yaxo ew mirdin
çun bew zahîre dił nûranî bû
perdey zułmanî le řûy dił laçû
batînî şer’î têt wepîrewe
bem teqrîrewe û bem teḧrîrewe
dełê: teqazay zahîr bû eme
em nîza’e û em hemû hemheme;
yekê cebrî bû, yekê qederî
yekê tabî’î ře’îy eş’erî
yekê le desî tewarud ẍemnak
yekê xerîkî derdî îştîrak
kołanî çawteng, teşawî diłteng
cê pest û bułend xar û dar û seng!
nêłey ’ewamîl le milîda çust
hêş û mişanî new’ new’î lê xist
seday sema’î û qyasî le gwêy
neqêzey neqîz metłeb deyda lêy
le hêłî lefzî hoy nededawe
me’newî be ḧał dû bû belawe
lelay baxeber naqîs bê xeber,
tewaw bû, mawe, seqîl, munekker
ta wextê kelam suḧbetekey şêx
îzafey me’nî hîmmetekey şêx
day pêy fa’îdey texfîf û te’rîf
tey kird řêgey ḧeq pêy, çilon? zerîf:
«qîle lehu anzurْ mînْ e’ْley aldّerecْErebî
lîqaḧ sefْsefْErebî» bê emit û ’îwec
le «kinْtu kinzaً mixifyaًErebî» nîşan
«fi’eḧْbebْtu enْ e’ْrefْErebî», çak bizan
«fexeleqْtu alxelْqًErebî» boç? «lîkey e’ْrefErebî
فەاعْrîfî alnّa’îb we qul, la texefErebî»:
egerçî meḧbûb pak perdey ẍeyb
damene bê gerd le tuhmet û ’eyb
«fî کەمەالەیْhî balẍînî meqrûnْErebî
’emّەا qedْ wecedْ we ’emّa yekûnErebî»
ayîney biçûk tengî kewnîye
ayîney bałanumay ew nîye
şaney tefasîl ’eynî ka’înat
dad, dad we tatay zułfî ew nadat
xusûs ayîne eẍłeb bo ’eybe
çi ’eybê lelay «’alîmu alẍeybeErebî»e
tuẍray xudbexud arayş dade
we endazey ḧusin ezel amade
girinc û şikinc pêçpêç leser xoy
key řêy kewt tertîb tîp řey û key
çi îḧtyacî heye be şane
«subْحەانەهû مەا e’ْzeme şanehْErebî»
bełê muxtare er xełwetî bû
mutefezzîle er celwetî bû
herweha sîfat mezherin bo zat
esmayç mezherin yek yek bo sîfat
bo her yekêkîç le esmay ḧusna
muqedderî kird yekê le eşya
kewa layq wê bo mezherîye
bo ayîney ew îsmî ’elîye
kirdî be mebde’ lebo ew şey’e
ew îsme xore û ew şey’e fey’e
muste’îd dewê bew îsme ew şey
bew îsme deka ḧemd û şukirî ḧey
zubanêkî pak melekûtîy hes
pêy deka tesbîḧ cenabî eqdes
ke pêy ’eta kird em mezherîye
bo wesfî cemal ya celalîye
delîlî ehlî ḧałe muttezîḧ
«we îyn mînْ şî’ îylّa yusebّḧْErebî
fibîtqidîr al’izîz alxbîrErebî
el’eşya turaً کەانەتْ miqadîrErebî
lî’esma’îhî we sîfatîhîErebî
tecelّetْ fîha, لاەلیزاتیهیErebî»
cêy nîye cîlwey zatî betaqî
mer diłî mu’mîn fanî û baqî
derkî diłî xełq her dademênê
her xoy leber çaw xoy denwênê
’arîf her xoye û me’rûf xoye û bes
me’rîfetî ḧeq bo kes nada des
sîdqî qezîyey mûcîbe řase
muqtezîy wicûd mewzû’e, wase
to xo me’dûmî her nadyarî
ne muxtarît řas ne lamuxtarî
nîza’ biřyawe degeł xas û ’am
«seḧّ ali’qîdة we timّe alkilamْErebî»