eḧey nasir hebû yekê bû le gûyende...

«eḧey nasir» hebû, yekê bû le gûyende be nawbangekanî silêmanî. em eḧey nasre her le zuwewe le lay eḧmed begî meḧmû paşa, řojgarêkî zoryan pêkewe řabwardibû; bełam hemû xełat û beratêkî le layen eḧmed begewe hey aferîn bû û hîçî tir!

eḧey nasrîş řût û qût û perêşan, leme be tewawî weřez bibû.

řojêk eçête bazařî hełebce û eçête ser dûkan çaweřêy parekey eka. emîş dest eka be gîrfanya û destî derdênêtewe û dirêjî eka bo kabray dûkandar. kabraş dest řa’ekêşê, pênc aferîn ejmêrête ser destî! kabra waqî wiř emênê ełê: bira ewe çend zemane le lay eḧmed begim le aferîn zyatir hîçim wernegirtuwe; bom derkewtuwe pare le lay ew aferîne. ewa minîş hênawme xercî ekem. eger ezanî naçê, biço bo lay eḧmed beg!