ey şeker leb, şahîdî şîrîn kelamî şox û şeng
From the Book:
Dîwanî Edeb
By:
Abdulla Bey of Misbah Diwan (1859-1916)
1 minutes
930 views
ey şeker leb, şahîdî şîrîn kelamî şox û şeng
dem qeşeng, perçem qeşeng, ew xałî dewrî dem qeşeng
řûmetit wek dû gułî geş; leb weku yek ẍunçe guł
gerdenit bellurî bê ẍeş, dem dehanî şengî şeng
bo dû zułfî nafebar û lêwî le’lî etłest
şořişt xiste tetar û bûye aşûbî fereng
camî zehrî tełxî to, bew şerte xot bîdey beme
kêye řû tirşîy bika, em came şehde, ya şereng?
zexmidaranî xedengit, ger defermûy: bê sedan
zexmyan wa karîye, nagate seryan kes bedeng
nazî dił wek şîşe û sextîy diłit wek sengî sext
kêye ẍeyrî min; bedestî xoy bida: şîşe le seng?
řastî, ta zułfî betatay çengîy to negirim bedest
řoj û şew nałey ḧezînim, dête gwêt; wek dengî çeng
ey edebPen name, to xot beseydêkî şikarî bigre, ta:
dû biroy qewsî keman û tîrî çawan bin; xedeng