مرا که دوش دو چشم از غم نگار تر آمد
From the Book:
Diwan-e Wefayî
By:
Wafayi (1844-1902)
1 minutes
313 views
مرا که دوش دو چشم از غم نگار تر آمد
پگاه آن که ستاره روان شود سحر آمد
چنان که گل شکفد سرو بالا از اثر ابر
ز گریهام صنم من به خنده جلوهگر آمد
که هان مرغ «وفاییPen name» شب فراق سرآمد
تو را مراد برآمد که آفتاب برآمد