آن تاسف
لە کتێبی:
سروەی بەربەیان
بەرهەمی:
قانع (1898-1965)
1 خولەک
338 بینین
آن تاسف بر وجود ما زده دیار نیست
پیش هر کس ملتجی باشم بجز خونخوار نیست
این سخن حق است جانا قصه و گفتار نیست
کس در این دنیا چو من از عمر خود بیزار نیست
چونکه درد دل گران است قابل اظهار نیست