giłkoy tazey leyl
Li pirtûka:
Dîwanî Eḧmed Begî Komasî
Berhema:
Eḧmed Begî Komasî (1795-1877)
4 Xulek
1567 Dîtin
giłkoy tazey leyl giłkoy tazey leyl
aro şîm weser giłkoy tazey leyl
ne payey mezar ew leylê piř meyl
nedîdem řêza esrînan çon seyl
şîm weserînş wedłey pir coş
sengî mezarş gêrtim ne aẍoş
watim ey diłsuz qeys long wekoł
mebarekit bo yaney bîdî çoł
serhorde ne xak sewł xeraman
min mecnûnKesy tom wey tewrpêm aman
koçê bê wadet karê pêm kerden
bêzarim cegyan, řazîm wemerden
giřey narê ’êşq dûrî bałay to
karê pêm kerden new nemamê no
wexten wêney qeys lêwey long wekoł
ten bo we xorak weḧşyan çoł
sewgend bew xałan fîrûzey weş řeng
bew destey zołfan peşêwyay pay seng
cew sawe gerdiş çerx peř sitem
min û to wey tewr cya kerd cehem
to berden û xak syay teng witar
min mam pey azar cefay řojgar
nebeřo aram, neşew xawmen
çon çem gil keran gilarawmen
herřo çon mecnûn xatir cexem keyl
her leyl leylmen neherdey doceyl
xeman, pejaran, refêqî řamen
çenî cefa û cewr daym se widamen
sipay xem bew tewr hucûm awrerden
qafłey famim wetarac berden
zamtan sext, ey diłey ber’êş
çon cay maran gaz زۆخاۆ meyu lêş
şew keylen زۆخاۆ welay cêmeda
kafir beze’îş meyu pême da
yanem wêranen, derdem dêwyan
çon ahûy tenya serłîm şêwyan
şewan zarî û şîn, řwan řuřumen
yekcar weswesey teyfayî tomen
yeḧałî minen şay wefadaran
hamrazî to kên sebaw êwaran?
çi tewer mewyarî, çûnen qerarit
kîn, ham soḧbetê leyl û neharit?
newseray tarîk per xewf û xeter
modarat çûnen sewłê nazperwer?
ney serdî heway serdî syaseng
çi tewren xałan fîruzey weş reng?
ceyagey bahûy qeysî xemînit
kam sengê syan ha ne bałînit?
daxim ew daxen leylî xatir teng
ew destey zołfan sewdayî sîweng
û hewday çil çeng to tatat mekerd
îse peşêwyan çun řêḧanî herd
ew dîdey mexmûr ahûbêz to
ew qews qetran şeř’engêz to
îse le gerdiş çerx nîlî řeng
bê řewneq byen çon neqiş řwî seng
sa pey çêş somay dîde tar nebo
zîndegî celam jarmar nebo
to xerîk qebir, syay serdenî
teqam ḧesretan wegił berdenî
min tenya çon qeys lêwey xem xełat
zînde megîłû ne řûy ser besat
welḧasił her çend, şîn û zarîm kerd
nepay qebirileyl, bê qerarîm kerd
cwabiş neda zeřřêw deng nekerd
yekcar biłêsem cegerdûn wiyerd
dîsan hem ce no watim: ey diłsoz!
ḧekîm derdan derd mecnûn doz
yepey çêş meylim celat kem byen
mer ’ehd û peyman ceyadit şyen
min wey diłey xar bê qerarewe
wey camey syay yexeparewe
ham ne serînit, zar zar minałû
xak yaney not wiçem mimałû
to hîç nît û teng bê qerarî min
ce elwêday sext şîn wizarî min
nimedî cwaw, noxtey xał bêgerd
me’lûmen celat, meylim byen serd
dîm sedayê nerim, ne toy xakewe
neyaney tazey ḧesret nakewe
ama negoşim çon herdecaran
watiş: ey mecnûn wiłî kosaran !
sewgend bew eḧed , ferdê bê hemta
û bê wade kerd, qeys ce leyl cya
řay cwaw nyen, dił bê qeraren
xeylê seng û xak wecestim baren
ce te’sîr xak, heway serdiseng
řay cwaw nyen, çenît kerû deng
xan xak wey tewr, meḧbûsim kerden
nazaran wêm, ceyadim berden
bełê, to herçend zarî mekerî
her çend ser weseng syamederî
faydeş nyen, sûdmedaro pêt
bişo zarî ker, perê bext wêt
pey çêş? î dinya xeylê bê wefan
ce tenxiway wefaş ,daym her cefan
kes ce qeyd dam mekirş neřesten
yekeyek wih zencîr ’eyarî besten
ce «yum alastErebî» ta weřoy meḧşer
kes cedam mewt ber neşîn weber
herkes dił şad bo, pey dinyay bê po
axir peşîman mebo řenceřo
her çend perê min şîn û zarîten
nepay qebir leyl bê qerarîten
her çend perê min to eludaten
axir, ser’encam î cage, caten
hênde xak û seng û cestim baren
ne cagey cwab, neřay goftaren
eḧmedNasnava edebî perê koç, şay cemîn caman
řestaxîz kero ta merg saman