qani’ û girdî seywan
Li pirtûka:
Çwarbaxî Pêncwên
Berhema:
Qani (1898-1965)
4 Xulek
939 Dîtin
ey girdî seywan şarî xamoşan
aramgay kořî bilûrî poşan
no hewargey xêł destey babanî
kwêstanî koçî newcewananî
karwan bezgey berz qafłey lawanî
giłu derey koç mîr û gawanî
katê guł eka erxewaneket
sewz ekate ber xake cwaneket
eřazêtewe be gułî zerd û şîn
çen min û bułbuł dênête girîn
bûkî řazawey deskarî xway
le pêş çaw mina bê wêne û tenyay
kwêstanekanman herçen ke cwanin
êłaxî koçî caf û goranin
payîz xêłe û xwar gişt çoł û hołn
cêgey bayequş hewargey çołn
to ke her lawê koçî kird bo lat
îtir nabînrê leřûy serbîsat
destî geyye to, her koç her xêłê
qet diłî nayet to be cê bêłê
hewat hîn xoşe le řûy ser zemîn
danîştiwanit be kirasê ejîn
bełam nazanim le keyo şarî
binakerdey des kam şehryarî?
ewełcar kê bû koçî kirde lat
bûy be małî kê ta wate lê hat?
řastim pê bêje menziłgay yaran
seyrangay giştî subiḧ û êwaran
cwabî dayewe girdî derûn piř
be çeşnî sedef piř le daney duř
***
weramî seywan
witî ey qani’Nasnava edebî girdî la şarim
be seywan meşûr le ’am dyarim
îbrahîm paşa le «qełaçwalan»
bo gwêzanewe hîmmetî nwan
ewsa pêtextyan qeła çwalan bû
qeła çwalanîş zor tengelan bû
tarîx hezar û yeksed û newed
le no řaburd bû le hîcret eḧmed
deştî mełkendî deştêkî pan bû
cêy ciłêt bazî swarey meydan bû
deştî mełkenî bo xoy kird be şar
tyaya dirûskird qeyserî û bazař
lem cêgey sera, seray damezran
řazayyewe zor şîrîn û cwan
paçyan da le xak bo xenek sera
bedem paçewe morêk heł kenra
nwařyan morî siłêman nawe
axo çen sałe lexaka mawe
ew řoje kewa mor dozrayewe
le meclîs paşa ke xwêndirayewe
ḧeremî paşa kewte minał bûn
kuřêkî bînî wek şûşey ałtûn
paşa kuřekey naw na siłêman
witî em more nigîne boman
çunke morekey be nigîyn zanî
şarîşî naw na be silêmanî
tayfey baban paşay tewaw bûn
xawin text û tac, şoret û naw bûn
ne ber ḧukmî řûm ne ḧukmî ’ecem
kurdistanyan kird be baxî îrem
le dergay sera subiḧ û êware
’adetî kurdan bezmî neqare
te’lîmî ’esker řimbazî swar
řojê dû nobe le qeraxî şar
ře’yet be azad dûkandar diłxoş
ladêyî û şarî, wekû yek teř poş
sepan û gawan, mamosa û qazî
hîç kes lebeş xoy nebû nařazî
lewsawe minîş gořxaney şarim
hewargey lawî ziring û hoşyarim
şahanî baban mîranî zeman
beg û begzadey xakî kurdisan
çen şêxî řastî, çen ’almî dîn
çen şoře swaran xawen esp û zîn
çen pałewanan kiławxûd leser
çen řem weşênan çen des be xencer
çen gewre kiçan xanî kiçî xan
çen kuřî law çak şêrî řoy meyan
çen gencî tazey dinya nexwardû
çen pîrî pakî temen řaburdû
çen ḧacî pakdîn çen gewre tucar
çende asniger çen hezar ’ettar
çende ’aşiqan çen me’şûqey cwan
çende aẍa ler saḧb sifre û xwan
çen girêy diłî lawanî xwên germ
çen lence û larî kiçanî piř şerim
çen şa’rî hoz tebî’et řewan
saf û bê girê wek awî mîrwar
çende feylesûf çen edîbî çak
çen qełem weşên netirs û bêbak
yek yek lelay min cematyan ceme
qani’Nasnava edebî beřastî her toman keme
zîwerKes û xakî, bêkesKes û hoşyar
salimKes û ḧemdûn, meḧmûy cewher dar
ya saḧêbqiřan «ḧemdîKes» feylesûf
lenaw edîban meşur û me’rûf
ḧacî tofîq beg mamostay kurdan
pîremêrdKes meşur lenaw hawferdan
fayqî zîwer dwa koçî yaran
hemû lay minin polî nawdaran
erxewanekem boye wa sûre
nimûney xwênî lawî meẍrûre
her sałê carêk tara epoşê
xwênî şehîde le xak ecoşê
yanê ha xełke xwênman win meken
baweř be gezaf dił dujmin meken