payîzî řû zerd
Li pirtûka:
Dyarî
Berhema:
Kameran Mukrî (1929-1986)
2 Xulek
1547 Dîtin
payîzî řû zerd, payîzî ẍemgîn
dîsan jyanî baxî kird be şîn
bergî besamî matemî poşî
le xwênî gułî gwê çemî noşî
popey nermî teř şikaye naw aw
werî, tał tałî gułî zerd û xaw
peřey laley naşt le twê twêy xaka
legeł birûske û nałey napaka
pełey hewrî řeş asmanî piř kird
ew xunçe cwaney dwênê teř bû, mird!
milwankey şewnim le milî guła
be bay řeng zerdî peşêwî piçřa
gułî zerd û sûr kewte lîtewe
payîz ełê: – dek hełnesîtewe –
huzar, xizaye naw hêlaney xem
xiłtanî xwêne, berî çawî tem
ey behar, ey guł, ey laley nazdar
ey çiłî nerim, ey mel û huzar
xem mexon gerçî emřo mateme
payîzî zerde, cexare, xeme
egerçî řengî behar pijawe
kasey şewnimî şîrîn řijawe
bełam sibeynê behar dêtewe
ew towey řija heł’esêtewe
ew çiłey şika dête şineşin
gijugya û gułzar eřwê ta gerdin
xoretawî zêř leser gułî cwan
birîskey eda le singî asman
ey payîz, bese heřeşe û nałe
em jîney emřo wa tirş û tałe!
nagate ewey mirdin bixiwazîn
be hîway «geş û ałman» enazîn
baxî jîn zorî dîwe lem çeşne
bełam her şadî hatote şine
min lenaw diłma her lalezare
hemîşe behar řojî behare
asoy dił geşe, řûnake, cwane
piř le ahengî xoşî jyane!