şiru’ be ḧikayt
Li pirtûka:
Komele Şîrî Feqê Qadirî Hemewend
Berhema:
Feqê Qadrî Hemewend (1830-1890)
6 Xulek
914 Dîtin
zumrey ’ulema meşweret kerdin
ta pena be şêx şe’ranî berdin
cew qutib kamîl salîk ’îrfan
kyanan name te’cîl be dewan
ha walî ce dîn nedaro silûk
nas hem tabî’en be dîn milûk
nimebo qanî’ be sîdiq mî’rac
be se’î ême nekiryan ’îlac
er narî teşrîf pey îqna’ şa
’ałem gişt ce dîn mebo tebeřa
er tekahul key ney kar sewab
ferday qyamet to medey cewab
şêx nameş wana pey terẍîb dîn
derdem horêza swar bî be zîn
bê xeyme û xercî řahî bî ne řa
pey zuhir cum’e yawa be sera
şah kerd îstîqbal weneş kerd selam
berdiş pey utaq be ’îziz û îkiram
nîştin çenî hem ne ḧucrey utaq
şa watiş be şêx: darûn yek meraq
ne maddey mî’rac cergim ḧerîqen
ne cay înkaren ne cay tesdîqen!
demêwen pey wesił to întîzarim
şayed bikerî çarey efkarim..
şêx watiş be şa: meber herasan
sehlen meramit, zû mebo asan
derdem nîgah kerd ne řûy taq zeř
yek textey şetirinc awerd be nezer
şêx ferma: şetirinc perêm bawerûn
çenî şah ne ser diłxahê kerûn
şah watiş: yaşêx! seła mewanan
weqten mu’ezzîn bwano ezan
nîgay sa’et kerd emîr zeman
wat: şeş deqîqe menden pey ezan
şêx wat: er nîday ezan bî mesmû’
ewsa pey numaz mekerîn şirû’
textişan awerd řast kerdin daran
girdîn dar nebî firset şumaran
çend ce swaran dan û sitanan
newbet kefit be dest ew qutib zeman
fîrziş da ne kûl bê sebir û sebat
řuxiş da ne esp watiş: şa hem «matErebî»
şa «furaًErebî» bî mat, çun bî xeberdar
dîş ha ne koyê «lîs fî dîّarErebî»
herçend yumin û yusir wêş kerdiş nîga
nama ne ’eyniş ne şehir ne qura
zelîl bî derdem ḧeyran bî ce ko
dest kerd be şîwen zayełey bêşo
ga meşî ne hoş wêney mesrû’an
ga çun mezłûman mekerdiş efẍan
ga çun sersaman mekerd nîgahê
ga çun ’aşiqan mekêşa ahê
ga çun mey xaran uftan û xêzan
ga çun mecnûnan be her sû dewan
gahê wêney min mekerdiş zarî
medaş be serda ce bêqerarî
ga ce waqî’ey wêş mebî ḧeyran
ga çem memała, mewat: beł řu’yan!
çun be hoş ama şa ce waqî’at
zanaş ce şêxen xarîq ’adat
dest numaziş bî kerd eday numaz
’ezim nyaz kerd ce şay bênyaz
dest tezeřû’ berdiş pey hewa
nała be me’bûd herta ke tawa
hem du’ay xufye, giryey bêsaman
hem ce munkîrîy wêş bî peşîman
hem ce qutib weqit tełeb kerd hîmmet
te’sîr du’aş be dił da nesret
be ’îzzet wêt ḧeyî řebbanî
be ḧurmet nûr şêx şe’ranî
hem ḧemd û sena her layq be ton
hem řeḧmet bêḧed keremit bêşon
hem biker qebûł du’am wêney şah
hem ’etay îman hem ’efûy gunah
hem cey bend turk min bider necat
nemenden taqet cay sebir û sebat
«feqêNasnava edebî» to qelbit çun kûrey naren
şa hêman te’wîq qulley kosaren
řahîş ker ney ca şaperêy meqsûd
selam der be řoḧ şahîd û meşhûd
şa dimay şîwen zarîy bêsaman
ce bałay kosar ama be daman
řû kerd be canîb yek seday bêder
nagah yek řagey xêrş kefit ne wer
weqit dimay şam yawa be şarê
řû kerd ne qapî û bam û ḧesarê
şî pey enderûn dîş ke mescîd bî
kerdiş ḧemd ḧeq dił piř umêd bî
nîşt ne pay eywan ser wist be neşîb
tuşne û gurîsne û ten xeste û ẍerîb
sofyan yek yek cem bestin ce laş
kerdişan su’al ce mułk û me’waş
wat: esiłim mîsren, menziłim xaken
çerxim ne gerdiş dewrey eflaken
pey esił metłeb wêm ne dewanim
ha îste ẍerîb bê ab û nanim
watin: perê nan hîç mekêşe ẍem
mewqûfey mescîd wafîren herdem
emma mîsir ca ya îsim şaren?
ce kamîn îqlîm xettiş îzharen?
watiş: nedarûn cefir û hendese
xitût îqlîm bikerûn ḧîsse!
mer êwe hergîz newanan qur’an?
ḧeq ne çend ca mîsir kerdenş beyan?!
watin: muxberîm ce ayey qedîm
nîza’ fîr’ewn ba mûsay kelîm
hem yusif newca bî be padşah
şeddad û nemrûd newca bîn gumřah
emma ta elḧal neşneftenîm na
hîç naman îsimş bey zêd û meqam
ne be goş mesmû’ ne we çem řu’yet
ne seyyaḧ newca kerden ḧîkayet
poseman zanan mirûr zeman
çun sa’îr şehir kerdenş wêran
awerdin perêş ce nan û te’am
ce dimay te’am hem řanan kelam
watşan çun to neyca mîhmanî
ẍerîb dyar hem ’alî şanî
pey îdarey to kerdenîm tedbîr
mebo toyş ce ře’î ême bay sabîr
hem to ce me’aş wêt mebî řaḧet
hem ême ce kar mebîm feraẍet
ta qismet darî ney mułk û me’wa
to kerî xîdmet «misicd alkibrîErebî»
şa na’îlac bî bî be mu’eccîr
dû sał kerd xidmet mescîd bê teqsîr
her posen bazar gerdiş gerdûn
ga şa, ga xadîm, ga wêł ne hamûn
çerx wajgûn îne xidêşen
ga geda be şa, ga şa derwêşen
herkes diłşad kerd cey dinyay bê po
axir wêney min mebo řenceřo
řay ḧeq bigêran herkes ’aqłen
meram dareyn ce ḧeq ḧasłen
«feqêNasnava edebî» şay xadîm zû bider necat
ber muḧemmed bo selam û selat
ce qews qeza «za’iqة almutErebî»
tîrş qeder bî, xetîbiş kerd fewt
ce dinya berşî xetîb meẍfûr
hem bê warîs bî, hem ocaẍiş kûr
saḧêb ḧeşem û mułk û emwał bî
terîkeş mulḧeq be «bît almalErebî» bî