şî’rî mîrza şefî’ bo xana
Li pirtûka:
Dîwanî Xanay Qubadî
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
4 Xulek
1144 Dîtin
pîrî kerdewe, pîrî kerdewe
pîrî derîçey zeḧmet kerdewe
şem’ şadîbexiş, dił ce perdewe
be te’şîr tof, cewrit berdewe
fam ce ferqim berd, asar fezîlet
neẍzim neḧis kerd, we esił wesiłit
şehbał şadîm ce řîşe kendî
esbab hestîm ce destim sendî
be serûy ẍaret, xêłxaney şewqim
şêwnay bîsat bezmi’aray zewqim
dîdey cehanbîn, cîsim e’zemim
ełmasî îşfaq, bînayî çemim
dû ferseng weḧşî med, bişî huweyda
mundelî şexim, mekerd pêda
to kêşay têşan perdey tar û tem
kêw çun xaşenî, şî nimyom we çem
xurde bênî ’eqił, zyadey hoşim
xewwas derûn, tîz goşî goşim
şinoy řêzey řaz, nermî nîhanî
meyawa we goş nêk meydanî
fesłî seday zułim tom yawa be goş
goşim kerd etroş, hoşim feramoş
îse nałey hor, řêjanî řeḧmet
mesmû’im nîyen, mekero zeḧmet
sî û dû gewher, mirwarî pakim
lulu’î lezzetbexiş, xurd û xorakim
yekê ce ’usret nemenden lêşan
ce tersî êşan, we gazim kêşan
dinyay řoşin lêm kerdî be zindan
yage û nedanim, bîyen we dindan
zanûm zebûn kefit, dûr kerdim we ser
bar laşey ten, siperdim we ser
qamet bî we qews, şikestey bêfeř
...........................................!Teksta ne aşkira
xatirim ẍełtan, xelîdey xaren
ye gişt cewr ton, we dûşim baren
kafir mer nedît, ’ehd cewanîm?
xezêney xatir genc nîhanîm
xirûc tuẍyan coşen cewanîm
ce beḧir derûn, gewher’efşanîm
hoşim, tedbîrim, kemałim, famim
nedîmî meclîs, ahî e’zamim
nazk xeyałîm, têẍî zwanim
îxłas xutûr, ḧatemî xwanim
erkan û edeb, adab tewrim
derk bałay derk, mederkan bewrim
ḧîlmîy ḧałim, safî sîfetim
ce lay ehil fam, qedir û qîmetim
tewanay taqet, fewq karanim
şewq şikaran, herdecaranim
seyyad seḧer, kaw û keşanim
’useyrî xatir lay mehweşanim
ye gişt zułim ton, we doşim berden
henê hay tif ker, sitem lêm kerden
nazdaran we lefiz, şehd fewake
pêm, we şewq dił, mewatan: kake
îste ce dû let çarey şûm to
kake texełłos bîyen we xało
min supam şikest, mensûrî ce kon
ta key esbi’endaz, mekerîm ce şon?
cewr to sertîp, tewanam kenden
parey îstixiwan, we xałî menden
ewîç nêş cewr, to peneş yawan
melerzan çun tûł, netaf awan
ne azar sinḧet, mekerot zelîl
ne we bad serd, meşî we tehlîl
nimebî ’îlac we me’rekey ceng
ne be ’eqił û hoş, tedbîr û ferheng
ne qoşenit hen, ne zor şimşîr
seway nekero dam, telbîs tezwîr
bê te’b û tesrî’, řezim hengame
dewr meder çun dûr, çenî dêwcame
xelayq ḧeyran, řeng dêwcamen
’aqîbet paşan, meḧbûsî damen
daxim ew daxen, ’edûy pêwarî
min ce to dyar, to lêm nadyarî
er mama sinḧet, we destim carî
pey cem’ mexlûq, mekerdim karî
çun xetakaran řecimit mekerdim
pey řaḧetî wêm, xełas merdim
ce êd meterson, maway seray seng
řefîq bay çenîm, pey tezwîr û řeng
řagey řefîqit, nimeyo ce best
mer merden yexem ber kero ce dest
to damyar yît, min bend damim
herta zinde bît, namî ce namim
min her zelîl zedey zam tom
xerîk pabest, ḧełqey dam tom
îḧyay kulil nefes, ce şah û derwêş
herkes nêş telim, toş dîtî be wêş
îxtyar wêş, be wêş nemenden
’eqił û hoş yekser ce destiş senden
ẍulû ser kerden, ce byawanan
menşûr namey cewrit mewanan
nehengan mecer, şêran ce hamon
întîhaş zelîl, ḧełqey dam ton
hezaran ’usret nîgahşanen
hezar çun şefî’Kes, ẍułamşanen