tٶtî min tişa’
Li pirtûka:
Dîwanî Xanay Qubadî
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
5 Xulek
1403 Dîtin
«tٶtî min tişa’, tٶtî min tişa’Erebî
ya malk almilk! tٶtî min tişa’Erebî
wacb alucud! la aḧsî sinaErebî»
munezzeh ce ’eyb, ’arî ce mena
laşerîk be zat, yektay yegane
nazkêş zumrey qewm û bêgane
ḧeyî layemût, bê mîsil û manend
bînay bênezîr, bêhemta û ferzend
bêteḧit û bêfewq, yemîn û yesar
bêfena û ’edem, «waḧdu alqiharErebî»
qeyûm û qaym, qedîm mutłeq
ferazendey seqif, no taq ezreq
qedîr û semî’, besîr û weḧîd
danay bêzewał, ’alim û murîd
ce nûrit ne mîhir, zeřřêw dan dyar
cew zeřřey zeř bo kerden aşkar
her pestî be ewc, ’îzzet řesanî
be pestî efgen, her ḧukmiřanî
kerîm karsaz, ferd «kun fekanErebî»
’elîm we esrar, aşkar û nehan
«ya miḧîّ almut mucud almiwad!Erebî
ya minuّ’at sibur alaycad!Erebî
ya san’ bisin’Erebî», eşyay teḧit «û» fewq!
ya ẍemřeway řeng, xatran be şewq!
ya bê «akil û şirbErebî», ehil řoḧanî!
ya řazq řîzq, zumrey nefsanî
zînet’aray neqiş, encûm no efłak!
ya tirazendey gułan ne řûy xak!
be ḧacetî nûr pak bulbeşer
be şehd şîrîn, cam coy kewser
be esmay şerîf, ’ezîm e’zem
be wanay ayey: «zilminaErebî»y adem
be tehlîley zîkir, ḧamîlan ’erş
be tesbîḧ wîrd, sakînan ferş
be şaxey şehpeř, bał cubre’îl
be qebiz erwaḧ, dest ’îzra’îl
be peymaney řîzq keyl mîka’îl
be zemzemey nefix sûr îsrafîl
be necat nûḧ, ne gêc tofan
be xwan îxłas, xelîl řeḧman
bacetî îlyas, îxłas amêzen
keştyan ce beḧir bêpayan řêzen
be ḧacetî xizir dewr dinya der
gumřahan ne řay xeter xełas ker
be wanay laḧewl yûns pêẍember
ce betin mahî, ne deryay bêder
be sebir eyyûb mubtelay kirman
be neẍmey zebûr dawid ne elḧan
be zuhd yeḧyay meqtûl me’sûm
be zîkir eřřey zekeryay mezłûm
be cewr yûsif ne dest êxwan
be soz esrîn ye’qûb ken’an
be nar nemrûd, gułşen pey xelîl
pey qoç qurban qurb îsma’îl
bacetî kelîm koy tûr e’zem
be î’caz pak ’îsay bin meryem
be ’îziz ḧurmet pêẍemberan gişt
be neş’ey nesîm koy baẍçey beheşt
be tac lewlak seyîd serwer
şay buraq swar ’ersey řoy meḧşer
be korî dîdey tayfey kuffar
beyda kerd ne seng nexił peř eşcar
be sebabey nûrim, şehadet eser
mu’cîz nimay ’eyn «ûەانشەق alqemerErebî»
be ayey şerîf «lulak lulakErebî»
be «şi’en lema xeleqtu alaflakErebî»
be ḧîlim bûbekir, ḧeyay «zalnّwirînErebî»
be ’edil ’umer, sexay bûsîbteyn
hem be mu’cîzat ḧeyderî keřřar
qetił kunendey tayfey kuffar
be al ebrar xetim murselîn
be zumrey esḧab, hadyan dîn
be ayey qur’an, sîřiř subḧanî
be sûrey esra, «sib’u almesanîErebî»
be ewlyahan qutib derya dił
be ta’et pakan, şêxan kamił
be tedrîs ’îlim, ’alman pak
ba ah esîran, serd sitemnak
be yahû yahûy zahîdan pêş
be hûy seḧer zûy derwêş dił řêş
be řay «bît alilhErebî», ḧacyan tey ker
be ahî yetîm, wext sub seḧer
be soz sîney pîran mezłûm
be esir dîdey tufłan me’sûm
be ferş û kursî, be lewḧ û qełem
be sedir û mekan muntehay e’zem
bacetî kewneyn, «ma fîha aycadErebî»
ezeł ta ebed, mebde ta me’ad
be yeganegîy latenahîy wêt
be yektahîy zat şehenşahî wêt
bibexşem we curim bêḧed kerdenim
ferman îblîs be řah berdenim
dił be heway nefis şûm şeř dadem
ser ne seray serd, řîswa nehadem
emir me’rûfit be řa neberdim
nehî, munkîrat, ’emel pê kerdim
şew û řo ne şewq şadî dił kefte
ne sewdat bêsûd, satê nesrefte
meẍrûr eẍway nefis emmare
firîftey şeytan, şûm bedçare
bendey new ’erûs, dinyay denî bîm
ne xasbey ḧers ḧeram ẍenî bîm
mest «lay’qilErebî», dûr ce řay dîn bîm
xîlaf řay şer’ «ḧeq alyeqînErebî» bîm
me’lûmen ew wext nadanîm bîyen
tuẍyan mestî cewanîm bîyen
îste sergerdan, řay nedametim
şermendey ’ersey řoy qyametim
na’umêd ce fî’il ’emel kerdey wêm
îman nawberdey ’usyan werdey wêm
meger hem be feził keremdar wêt
be ’efû ’ezîm bêşumar wêt
buyerî ne curim bêḧed û zyadim
ne beḧir ’usyan ’ezîm uftadim
werne řûsyay qapîy řeḧmetim
eramendey ḧeşir řoy qyametim
herçende xana peř gunehkaren
be «la tiqnitiwaErebî» umêdewaren