şîrîn peywenden
Li pirtûka:
Dîwanî Seydî
Berhema:
Sed (1785-1849)
2 Xulek
971 Dîtin
şîrîn peywenden, şîrîn peywenden
dû ebroy syat be hem peywenden
dû şîrazey qews osay ẍeyb jenden
heryek sed peykan we cergim şenden
cew destey zułfan ḧeyran mendenan
damen ya şa mar, yaxo kemenden!
xałî cemînit zułfî çîn çînit
çûn danew damen seyadan tenden
her tarêş sed ta, pêç dan we hemda
her tarêş sed dił peneş pa benden
er min şeydaş bîm, nekeran menam
bê ḧed zerîfen, bê saman řenden
bałat wêney sewł say sehendî bax
şoxen, weş terḧen, berzen bułenden
dû dîdey syat fîtne engêzen
sermayey efsûn, hem cadû benden
xemze û laru lenc, dyay be nazit
binçîney yaney sebûrîm kenden
guftugoy şîrîn, kelamit, řazit
şehden, şekeren, nebaten, qenden
behay daney xał sefḧey cemînit
mułkî hîndustan şarî xecenden
’umirim şî webad taqêq nezanam
bê meylît takeyn? cefat ta çenden?
xwacey saḧêb şerit çî řencyanî
meylit, mobetit, hîçkam nemenden
key ce bendegît serkêşan seydîNasnava edebî
her ẍułamî ton hertake zînden
ḧełqey ẍułamît mekero ne goş
benden, pêş waçe, ye kemter benden