diłey şeyday mest
Li pirtûka:
Dîwanî Seydî
Berhema:
Sed (1785-1849)
4 Xulek
861 Dîtin
diłey şeyday mest, diłey şeyday mest
er to ’aşiqinî, şêtî şeyday mest
şertî beqaw beyn «qeys»y «leyl» perest
herta zîndenî to mazeş ce dest
er to gerekten yar dîden kerî
hor gêre şêwey qeysî «’amir»y
şêwet îḧsan bo çenî řeqîbit
ta dîden diłdar bo we nesîbit
«mecnûn» çendê bê pey «leylê» wêł bê
dêwane û ser sam, byaban gêł bê
megrewawseylaw ne dîdeş meweşt
řwê û pey teqdîr kerdiş ’ezmî geşt
xatir puř ce dax, derûn ce xem keyl
hordara bêşerim, feryad perê leyl
leyliş be awaz bew tewr melawna
seday zarî ew, seng metawna
bew deşt û derda sêr gêła xeylê
axir şî welay hewargey leylê
dîş xêłî leylê new ca hor kenden
menził wêranen kes têş nemenden
mecnûn xo wêł bê, beter bî herde
heř daş be serda, çûn azîz merde
dîwarê û des çin leylî nazar bê
sayeş şîfay derd qeysî bîmar bê
şî ne pay dîwar mecnûnî dił řêş
tasay ew kero, zamanş sařêş
dîş segê ze’îf, řêşî kuhen sał
ha nepay dîwar, keften we bê ḧał
ser ta pay tenş çenî zaman řêş
zwan kerden têẍ pey zamanî wêş
memało ne zam, zwan çûn neşter
we řûy zamî sext, meşano weşter
ênde meşû mor ha ne řûy zamş
byen çûn dewar, sya endamş
çen wexten kesê nanê nedan pêş
sazan çenî zox îstixiwanî wêş
ẍeyr ce qursî «bedir», mangî "dû" hefte
hergîz çem be şikił nanê nekefte
şî be nizîkiş qeys sara gerd
kêşa pey ḧałş, axî sya serd
wat ey paseban, syay xeymey yar
êşkiçî şewgar ne dewrî dîwar
çerxeçî şewan, řo ne deru deşt
«bebir»y «şêr» şikar, perê «ahû» çeşt
pułingan ewsa fikirî toşan kerd
ḧesarî koşan, perê wêşan kerd
ne’retey dengit herko meyawa
menziłanî çoł mekerdiş awa
îne çe ḧałen to penet yawan
çiman endamit be têẍ şikawan
ce koçî leylê, şay beynet daran
tonî cê mendey kone hewaran
xeylê pî destûr peşêw bî perêş
eḧwałî leylê xeber persa lêş
naga temaşay deşt û sara kerd
dîş ke «seyad»y peyda bî ce herd
yek ahûş kuşten, wisten ne şanda
mewyero be cext, new byabanda
şî welay «seyad» qeysî cefa kêş
ta çûn sa’îlan, goşt bwazo lêş
watiş ey «seyad» to ’eşqî pîrit
bibexşe pêman, aro neçîrit
«seyad» çûn merdan, merdanegî kerd
laşey neçîrş be mecnûn superd
mecnûn hor gêraw ama be şîtab
gina ne xeyał karsazî kebab
ahûy «seyad»ş qîme kerd be têẍ
laşe û cerg û dił, pêka we řûy sêx
be diłey puř soz hîcran werdewe
be ahî derûn, ayr kerdewe!
kebabê kerdiş be sed sozu xem
nimekawiş kerd be esrînî çem
awird welay seg, be te’cîl û dew
watiş ey ze’îf, bê xorak û xew
ye te’mey kebab qeysî çoł gerden
to zamdarenî, pey tom awerden
desa meyl kere, şîfay cestet bo
merhem pey zaman cestey xestet bo
çendê pî destûr kebab kerd perêş
ta ke zamanş yek yek bî sařêş
quwetiş ce qût, kebab bî taze
tey bî ne sara, kerdiş canbaze
dîsan ce nowe şî welay leylê
wêş wist ne daman xak pay leylê
şew pasebanî yaney leyl mekerd
řo çenî «şwan» megêła ne herd
cew dima her wext qeys bêş arezû
ta dîden kero leylî ’enber bo
seg pêş mezana, çûn saḧêb faman
meşî we pêşwaz, megirtiş daman
bew tewr ke eẍyar peneş nezana
mecnûnş welay leyl mere sana
mecnûn be dîdar leylê mebî şad
kogay xermanan, xem medaş we bad
er pêş mezana řeqîbî řa çefit
axir welay leyl, key řageş mekefit
seydîNasnava edebî dad ce des bedxûyî řeqîb
nimazo dîdar yarş bo nesîb
er sed sał çenîş bikerî xasî
xasîş hîç nyen, ẍeyr ce nařasî
seg pêşeş medey wefaş pî tewren
řeqîb genciş dey, pîşeş her cewren