edeb le řojełatî konda

le basî pêşûda boman derkewt ke seretay mêjûy edeb pêş nûsîn kewtuwe, boyeş wa bû çunke be şew ko ebûnewe û le gwêy agirdanekana semayan ekird û beserhatî řojekeşyan egêřayewe. lepaşa ke dunya pêşkewt, tozê fîkirî xwanasî peyda bû, goranî û hełpeřkêkeyan xiste pêstî nwêj û nizakirdinewe û dengyan berz ekirdewe û hawaryan pê ekird. betaybetî ke eçûn bo şeř, kahînekan le pêşyanewe be sirûd xwêndin sozêkî tiryan pê edan. bere bere her neweyek ke ehat şitêkî tirî lê zyad ekird, ta kewte dewrêk ke ademîzadeke kewte ser ewbaweře: eger bêtû her bem core bimênêtewe, em dastaney le axra her le fîkir eçêtewe. em pêwîstîye xistye ser ewe ke xet û nûsîn dabhênê. sereta fêrî nûsînî wêney şiteke bû, lepaşa hełkendin, lepaşa bizmarî. kontir şitêk ke lem řuwewe dozrabêtewe -çend hezar sałêkîş pêş qisey nûsînewey «tewratNava taybet» kewtibêt- çend parçe quřewşkêk buwe ke le «keldeCih»da bînrawetewe û le paşmawey keldanîyekan buwe û karesatî tofanî tya hełkinrawe.

wa der ekewê nûser le dewrî keldanîyekana kirêgirtey padşa buwe, bo her layek çûbêt, ewîşî legeł buwe û karesatî şeřuşořî padşay leser ew parçe quřane be qałb hełkenduwe. her em keldanîyane dû deste nûserî tiryan buwe: yekê kahînekan ke nûşte û nizay nwêjyan lew qałbane hełkenduwe, yekê çonyetî kiştukał û syaset û estêrejmêrîyan hełkenduwe.