şîftey sîmberêkim, bitî şîrîn suxenê
Li pirtûka:
Dîwanî Edeb
Berhema:
Ebduɫɫa Begî Mîsbaḧ Dîwan (1859-1916)
2 Xulek
949 Dîtin
şîftey sîmberêkim, bitî şîrîn suxenê
her weku beřhemenan wale bezîba wesenê
qametî narewenî gułşene, emma beqyas
sunbul û sosen û guł berg û berî narewenê
zułfî bo meḧbesî dił, şehrî «sebîre» bemesel
ke beqanûnî mesîḧî, diz û ’asîy debenê
tîẍî ebroyî keşîdey, leser ew çeşmî syah
wek dû şimşêrî biřinden, bedû turkî xotenê
fewcî mujganî beraber, bedû sef xiste nîzam
wek sef’arayî pîran, le sipahî peşenê
çeşmî şehlayî syeh, mestî xumar alûdey,
nergisêke, seḧerî bête firûẍî çemenê
lebî wek ẍunçe û çîhrey bemîsalî gułî geş
guł debarê le demî, ẍunçe: eger pêdekenê
nutqî şîrînî biłêm çone; weku şehd û şeker
çeşmî bed dûr bê le fîrozeyî xałî zeqenê
gerdenî her weku mînayî lebaleb le zułał
çi zułałêkî! feqet cewherî canê betenê
sîne; wek gułşenî nesrîne, şikufte, emma
baẍeban bo teme’î xunçe, çi destî nekenê
cûtê pistanî; weku cûtê henarî xiř û turit
depeřn; ger lepřê destî beqaym bidenê
çi biłêm naf û şikem; çon û çi terzin besîfet
nafî wek nafe; şikem: xermenî bergî semenê
bêyne ser cifteyî řengînî, le nêw řanî sipî
wek peřî laleyî, muneqqeşe leser nesterenê
xiř û piř, nerim û semîn, wek fenerî karî feřeng
cust û xêzêkî heye; wextê ke destî degenê
îştyaqî şebeqim, her şewe, bew cifteyî teng
her weku şewqî ẍerîbane, bebadî wetenê
xozge cołayî muḧîbbet, bemekûkêkî nu’uz
pûdî wesłêkî leser kargehî dabtenê