mergî hêmin

gutim: kake! sofyekî şêx řeşîdî lolan le gundî jîr bû. řemezanê beřojû nebû; sebîley dekêşa. gutyan to tobekarî, çon beřojû nabî? gutî: kesim tecrebem kirdîye, wam asûdetre! min wam asûdetre ke neyemewe nawtan. bêm çibkem? kasbîy min lewê nîye. meselêke dełê: «bo feqîr, yan daristan yan şaristan». minêkî bêmał û desteng, le taran ḧewlêkim pê dedrê. le sabłaẍ debê çawim lewe bê pyawêkî wek to carêk teneke řonêkim be xêr û minnet bo binêrê...

be diłişkawî geřawe. bełam her ew muhendis aryaye ḧîzbekey becê hêşt û ’aqîbetî xoy geyande parîs û lewê řannidey taksîye.