جانا شب دوش مرغکی غالیه فام
Li pirtûka:
Diwan-e Wefayî
Berhema:
Wefayî (1844-1902)
1 Xulek
502 Dîtin
جانا شب دوش مرغکی غالیه فام
از بهر وفایی چه خوش افتاده به دام
یک پشت، دو هفت گردن و یازده رو
دو چار سر و دو شش قدم و هفت اندام
دو شهپر و سیزده دم و شش منقار
نُه ناخن همچو خنجر و شازده نام
سه اختر و یک پاره مه و چار هلال
با پنج درّ و ده صدفش، بود به کام
ای دوست! اگر این مرغ تو دانستی چیست
این مرغ «وفاییNasnava edebî» ز وفا باد حرام