zarî kirdin adim û ḧwa dir firaq yikdîgir û minacat kirdin adim û mijdih awirdin cibir’îl
Li pirtûka:
Rewzetul Sefa
Berhema:
Mîrza Ebdilqadirê Paweyî (1850-1910)
2 Xulek
801 Dîtin
ta axir adem kerdiş munacat
lała we dergay «qazî alḧacatErebî»
watiş ya řebî min gunahbarim
şermende û řû zerd nezan kirdarim
we ḧîley şeytan, êblîs bedkar
be te’in ḧewa, we şahdî mar
girdîn we carê hicûm awerdin
bende řû syay qapî to kerdin
tewbe û êstêẍfar, hana seđ hana
tewbem qebuł ker danay tewana
ẍeyr ce zat wêt pey bê kesan kes
nyen, nedarûn, henî feryad řes
bacetî ew êsim çenî nam wêt
êsimş muḧemmed berguzîdey wêt
biguzer ce gunam nadanîm kerden
ce no we qapît penam awerden
ne řewzey řêzwan eger her çîm werd
«ribnaErebî» zułmim we nefis wêm kerd
min ce nadanî her çîm kerde bo
ba kerdem ce lay to wiyerde bo
sizam kafyen, kerem bê saman!
be bexşendey wêt bibexşem, aman
sa adem ewend kêşa ah serd
tewbeş çûn tewbey nesûḧ qebuł kerd
ta şî we cay beyt ke’bey mu’ezzem
megrewa kem kem, megêła dem dem
ḧewa şî pey dewr ser koy ’erefat
we zarî û zigar her êđiş mewat
adem! ce kam la to wêt şerdewh?
ta wey tewr min day we dem derdewe
tu xuđa ce konî mawer behane
pey teskînî dił bałat binmane
ye xetay min bî genim pêt werdim
dîdem lêław bo, goya xas kerdim
meḧrûmî beheşt hem meḧrûmî to
şewan ta we řo, řomen sa hey řo
sa xuđa ba her beheşt bo pey wêş
min er tom bibî beheştim pey çêş?
er to ce lam bay, koy qafim deşten
se’îr û dûzex ce lam beheşten
we bê to beheşt dûzexen ce lam
adem ce konî we sergerdit bam?
sem’ ser berzan we nałîn keř kerd
seḧray ’erefat we esrîn teř kerd
ḧeq řeḧimş coşa tereḧum kerdiş
kem kem ta adem we lay ew berdiş