xwahiş nimudin şîrîn az şîru û aw ra sifarş kirdin û şîru ra firîb dadin
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
2 Xulek
199 Dîtin
şîrîn wat şêro we’det bî temam
er mibon ce min byawî be kam
herçî min maçûn bigêreş ne goş
pend û guftarim mekir feramoş
min ce to fêşter meyl to pêmen
îse ’eyb to hem ’eyb wêmen
ce qetił xusrew minîç xoşḧałim
xas karê kerdî, qezat le małim
min her ce ezel tom ne xeyałen
şeyday ’eşq tom ye çendê sałen
be custuco bîm firsetim nebî
řobeřo derdim zyater mibî
bełê er mibot payet bo be pa
herçî mwaçûn bawereş neca
be tał kerd bunyad be saman wêt
ta merdum be tîr tane nedan lêt
megêre be wêt ce merde esas
nan namerdî ce mał û mîrat
perê çêşten seday soz û saz
çenî ’alman biber be hamřaz
mekêşe mînnet mîrat xusrew
mer to ce şahî kemterî ce ew
bad awer bişken, şewdêz biker pey
dest efşar buze ne beḧir bê pey
çil sitûn sergum, kîsra ker xiraw
ne cagey cam řêz berawerd aw
nîkîsa be têẍ ciger pare ker
barbud desbiř, ew aware ker
ba deng sazan neyo ne goşim
ce mał xusrew dîde bipoşim
dînş ne dîdem nîyen gewahî
dîdarş be dił nîyen be řahî
er mibot çenîm bibî be hamse
ḧerf watey min be cage bawer
wextê ḧerf min be ca awerdî
herçî min watim to pose kerdî
ewsa cewdima tayn ker be dew
tełebker temam mułk qełemřew
mułk û memalîk şaran gird temam
be mał û memlûk ce xas û ce ’am
beyan bê midar sef sef sef ara
bikêşe şîlan şadî ne sara
ewsa min řeza û řeẍbet midew pêt
bişnew ne serkar soz saz wêt
ha watim perêt nesîḧet temam
bigêre ne goş, baqî «ûەالسّelamErebî»