cwab dadin şîrîn xisru ra bih ẍimzih
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
4 Xulek
482 Dîtin
dîsan şerbetdar řêzey qend bêzan
qyamet qamet qyamet xêzan
bey tewr da cwab şay burcîs efser
ce durc yaqût řêzna gewher
wat ta ke xergey zeybeqîy gerdûn
bê mêx û tenaf, bê řişte û sitûn
cîlweger ne řûy ’ersey zemîn bo
şehenşa ne dewr dara nigîn bo
êd ke şa fermaş meḧiz xîlafen
řastiş her nyen, diro û gezafen
ẍeyr ce min fêşter ce řay gumřahî
pey to kerdim terk ewreng şahî
řazî bîm bey qesir çoł wêrane
wêm kerd ce sewdat řîway zemane
to ce ko kêşat pey min derd ser?
ce ko wêney min zamit bî xeter?
ey hû min ce to fiřîn ẍubarim
pey çêş yend we pûç midey azarim?
mer to ’aşiqî be wêt minazî
’aşiqî dûren ce serferazî
’aşiq wêney min sewda sext mibo
ne ’aşiq saḧêb tac û text mibo
şa be şahîy wêş şukir meẍrûren
şahî ce destûr ’aşiqî dûren
ẍeyr ce to fêşter henasem serden
řewyey ’aşiqîm her be řa berden
werne to ce řay ’aşiqî dûrî
be esbab û genc şahî meẍrûrî
min ce mey ’eşqit ta camê werdim
terk tac û text şahîy wêm kerdim
ya cey qesreda çenî ba xem
bestenim çun çîn tay zułf wêm çem
ce germîy sebûn soçyan cergim
bêzarim ce ’umir, řazîm we mergim
be cay cam yex aw germ noşim
çun dîg buryan derûn piř coşim
daym ne gułzar moẍan ermen
mikerdim guł geşt çun ahûy xuten
îse ha cey qesir şore zemînda
ce germî midewn heř be cemînda
cey qesir derbest min bey řencûrî
be umêd to kerdim sebûrî
xo watin xeylê şerit û wefaten
nezanam bey tewr cewr û cefaten
sa çun bey tewren cewr û cefay to
ce ḧed wiyerden zułim û sizay to
cey zîndeganî weşteren merden
serim be şimşêr to teslîm kerden
bizan zeřřey ’eşq to kerden xwarim
cey song û sebeb ce gyan bêzarim
werne min hêmay çun sewłen bałam
bazarim germen, řengînen kałam
hêmay guł ẍunçey baẍim neşkiften
ełmas daney duř necim nesfiten
hêmay taf coş newciwanîmen
de’way tac û text cîhanbanîmen
dîdem çun hîndûy ateş peristen
beła pey kesê be dîn dirusten
řuxsarim şołey şem’ xor bêzen
supa kîbir û naz, ẍemzem xûn řêzen
xurşîd ḧeyranen şu’ley cemînim
qemer bê nûren çun ne kemînim
ne şewq dîdem encum perêşan
ce ’ekis suham nûr byen bê şan
hem welî nî’met ’etir û ’enberim
welî ’ehd şehd şîrey şekerim
şew şem ce çiray ḧusnim perwanen
şahan ’ałem perêm dêwanen
zincim ce narinc beẍdad berden řeng
lał ce lebanim ser mido be seng
durc dehanim piren ce gewher
behaşen xerac ułgey hefit kîşwer
er bişnewan ’etir xałan lîmom
ya boyê ce zułf syay ’enber bom
maweran perêm ta be řoy merden
ahûy xeta û çîn xerac be gerden
gułşen çun ḧusnim řeng û boş nyen
çemen çun bałam sewł noş nyen
ẍunçey dehanim çun guł řengînen
behay her maçim mułk maçînen
be sîlsîley zułf syay bo ’ebîr
serkeşan çun to mikerûn zincîr
şîrînen wêney nam wêm řazim
kuşniden çun tîr nîgay wêm nazim
piř şîken gêsûm, bo ’ebîrînen
çun ḧełway şeker lefzim şîrînen
be ẍemzey xûn řêz çend kesim kuşten
be xûn çend kes pay tewqim řeşten
îse û bê zam, we bê cefayî
berşo perê wît to be sefayî
wêt berker we ber, xof ker ce lencem
er neşnasî kêm «şîrîn gence»m
mebada be têẍ ebroy zam xeter
byawo be zat padşa zerer