tidbîr kirdin şapur bih cihit şîrîn û firistadin aw bih mida’in
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
3 Xulek
366 Dîtin
şîrîn ermen bew nazenînî
cey řaz şîrîn şapûr çînî
xêzaş ne derûn ahê seng şikaw
çun buxar beḧir dûd mida be taw
xaster tîr ’eşq xunřêz xusrew
ta peř nîşt ne cerg dûsed parey ew
bew şan û şewket şiko û samewe
bew sewł qamet sîm endamewe
xem bî çun çemey ew çewgan bazî
ne ne, çun keman ḧełqey şîrazî
lerza ne hucûm ne cay dax derd
kêşa çun dûdîy dozex ah serd
watiş be şapûr be giryanewe
be cerg řêzey çun buryanewe
erê ho cwan danay řewşen dił
sa çêşen tedbîr ey kar muşkuł
şapûr wat hey sewł «cinة alim’ewîErebî»
naf nafey mîşkîn mudbîrey sawa
řay sewab êden nezanan bey kar
ne meḧrem, ne xwêş, ne qewm, ne eẍyar
řwê bo seyr gułan gułzar
pa binyer ne pişt şebdêz řehwar
ce nagah çun çerx tewr xoş endaz
şewdêz şewřeng bawer ne perwaz
deẍdeẍet nebo zułfan ’enber bêz
bad nimeyawa be gerd şewdêz
teyker wêney teyr be zewq û şadî
kosar be kosar, wadî be wadî
minîş ne ’eqeb to mibo řewan
penet myawun axir be dawan
êd wat xanemê berawerd weber
saq ce tełay saf, niqêm ce gewher
watiş yesewqat şehiryaryen
pey toş kyasten, yadgaryen
xusrewîç qîblem ce to beteren
ce sewday bałat zamş xeteren
mizanû meyo be îstîqbałit
zerûren be dîn cemîn lałit
wextê yawa pêt ew şay cem şiko
nîşander xanem ta bişnaso to
şîrîn wat çonen nîşaney xusrew
çi tewren şêwey şehryarîy ew
watiş new xeten, temam lał poşen
fêşter ce xurşîd xawer şikoşen
bałaş sehî seru çemen mibêzo
şołey şem ce nûr ḧusinş mixêzo
sewzey xet ne pişt leban lałş
na ḧaşyey ḧusin zêbay zułaleş
minmano şox şox şay dîde sêweng
çen řeng ne řwî qurs yaqût xuş řeng
ce şoxê çun şax ’er’er lerzanen
qametiş qezay bała berzanen
be şan û şewket şehryar ew
nyen hîç şahê her mer keyxusrew
be ḧusin û cemał hîçiş nyen kem
er nesîb bibo bwînş be çem
ewsa mezantî min řastim watin
eskender şewket ferîdûn zaten
er ew şehenşay tuhemten şiko
muşeřef nebî be xakpay to
çun mudbîrey şox subxêz seḧer
řagey meda’în we te’cîl tey ker
be feř û îqbał qedem ber be dew
be mişkoy bo mîşk ferbexiş xusrew
coge xadman sera perdey şa
meḧreman bezim beheşt barga
qedirit migêran ce gişt zyater
minyan ne ferqit çun şahan efser
hem be şewq ḧusin şa mibî mesrûr
çûn mûsa be nûr tecelay koy tûr
sa xaster ce êd çêşen miradit
ḧeq be wesił dos bikero şadit
êd wat be te’cîl herçî temamter
«dewłet zyad» kerd, řageş girtine wer
cewdema yaran zułf bo ’enberîn
çun perwîn cem bîn ne dewr şîrîn
fermaş ta seywan xusrewî gułzeř
bar kerdin sewłan saway şaperwer
xaw xaw xeraman şîrîn ermen
çenî supa û san yawan bew mesken
ta çen řo çoge çun herde caran
be şad minoşa mey çenî yaran
bełê derûnş herdem mida coş
ce ayr ’eşq xusrew lał poş