carêk em şêx meḧmûy melîke be dîlî...

carêk em şêx meḧmûy melîke be dîlî birabuwe beẍda, lewê be serbest esûřayewe û dîwexanî egeřa. pyawmaqûł û gewrekanî beẍda hatûçoyan ekird û dostayetîyan legeła peyda kirdibû. wekû ewan eçûn, kurdekanîş le hemû layekewe wekû pûrey heng lêy ko ebûnewe. şêx meḧmû wekû řewşte çakekanî tirî, pyawêkî řûxoş û beřêz bû bo hemû kesêk, zyatir bo kurdekan. ke kurdêk eçuwe lay û ya le hemû dewrêkya kurdêkî çaw pê ekewt, wekû xunçe be demîyewe epşikutewe!

ca lew karwaneya řojêk le dîwexanekey xoya legeł çend kesêk lew pyawe gewraney beẍda da’enîşin. yekêk lew pyawane zortir wextî legeł şêxa řa’ebuward. hemû car seyrî ekird ke kurdêk der’ekewt -be taybetî eger řûtełeş buwaye- şêx meḧmû zor be soz pêşwazî ekird û qisey xoşî legeł ekird.

ew řoje hendêk be řankuçoxey şiřewe eçin bo lay şêx meḧmû û ewîş -be taybetî ke ew bêganane danîştûn- zyad le endaze pêşwazîyan eka û be dewryana dêt. heman pyaw îtir pêy hełnagîrê, ełê: «ya şêx! eme çîye wa to ewende be şanubał û dewruberî em řûtełaneda dêyt? paye û şwênî to -ke payey melîke- gelê dûre le şwên û payey emanewe. kewate pêy nawê wa bew core biçî be demyanewe». ewîş tenha bem qiseye wełamî edatewe, ełê: «abram! eger emane -ke êste to ełêy řûtełen- nebin, min melîk nîm; kewate îtir çon pêşwazîyan nekem?» kabra û danîştuwanî dîwexaneke lem wełame be carê ekewne gomî fîkirewe.