ز نوک غمزه‌ات تن خانهٔ زنبور می‌گردد
From the Book:
Diwan-e Safi
By:
Safi Hirani (1873-1942)
1 minutes
511 views
ز نوک غمزه‌ات تن خانهٔ زنبور می‌گردد
ز عکس عارضت کاشانهٔ پر نور می‌گردد
ز سرّ خاتم لعل لبت آصف صفت این دل
سلیمانی مگر در راه جانها مور می‌گردد
اگر یک لحظه در جنت نقاب از روی برداری
ز خجلت چهرهٔ حوران همی مستور می‌گردد
ز باغ حسن خود ار نرگس مستانه بگشایی
جمیع لاله‌زاران جهان مخمور می‌گردد
همین موسای دل یک ذره نور جلوه‌ات کافیست
مگویی «لن ترانیArabic» چون سراپا طور می‌گردد
ز عشّاقان مفلس نقد دیدارت دریغ از چیست؟
چو از گنج رخت ویرانها معمور می‌گردد
اگر عاشق نظر در روی معشوقش بود دایم
ثریا تا ثری معلوم هم منظور می‌گردد
به فردای قیامت هر که رویت بیند و گوید
همانا صافیPen name از عصیان خود محظور می‌گردد