řû ayîney saf bê gerdî şîrîn
Li pirtûka:
Dîwanî Cefayî
Berhema:
Cefayî (1835-1890)
2 Xulek
439 Dîtin
řû ayîney saf, bê gerdî şîrîn
qamet wêney ney şoxî weş ayîn
ser xêłî xał xas, nuxtey xałanit
daxen neřûy dił şay milałanit
dił we mewday seyf ebrot zamdaren
ciger we xedeng mujet ewgaren
derûn we nîgay ’eynit melûlen
pay dił ḧebis bend tay zułf lûlen
sifîdî lu’lu’ dindan şîrîn
miřenromTeksta ne aşkira ce ’eyn lu’lu’ esrîn
lêw yaqût sat quwetim berden
cîlwey ew zeqen bê zewqim kerden
çay zenexdanit dił wist ew çay xem
derûn ce gerden bê gerdit girt tem
dyay ew sîney piř sefa û cela
sazan perê min sed hezar beła
nazkî endam letîfit çun guł
nazk xeyałî min berden ce dił
cestem we serdî meylit me’lûlen
êşim bê şow xem ne gerdelûlen
we mewday mîqraz xûy bê wefayît
řiştey peymanit çenî cefayît
ta ta, tan û po paçat ta ew peř
wêney qeyçî paç perçem û pa peř
ce fîkirit şîyen çi ’ehdê kerdî
yadit nemenden cew qesem werdî
to û supay piř sam celalekey wêt
to û cîlwey celay cemałekey wêt
to û ew ney, ew xał, ew seyf, ew xedeng
ew ’eyn û ew le’il, ew zułfî weş řeng
ew lu’lu’, ew çay zenex, ew zeqen
ew sîney sifîd, ew gerden, ew ten
henê řeḧimit bo wey feqîrewe
wesen wes! gyan day we dem tîrewe
’eta ker badey piř mezey wesiłit
řeham ker temam ce sizay fesiłit