yad
Li pirtûka:
Dyarî
Berhema:
Kameran Mukrî (1929-1986)
1 Xulek
1888 Dîtin
qijî nerimit wekû tałî xoretaw
leser qoł û şanî sipî perş û xaw
neẍmey şîrîn, awazî xoş le denga
wirşey serinc lenaw çawêkî menga
xałêkî kał, nexşêkî cwan, leser řû
bejin û bałat wirdîle û řêk û hełçû
zerdexeney ew řuwe hîy ew lêwe
firîştey hest, hîy em diłe bizêwe
wa lê ekat bête sema û goranî
bîlerzênî telî awazî cwanî
dirextekey ser kanîyekey baxî çem
pê’ekenê gełay ełên piř be dem
le bîrmane minał bûn lenaw baxa
zerdey demtan eda be piştî daxa
to binwaře ew kanîye nazdare
êsteş wêney herdûkmanî tya dyare
tom xoş ewêt bełam nabim be yexsîr
le tawî qij bo diłim bikey zincîr
ne şwanim be, ne şwanit bim be şimşał
bo diłêkî wişk bikeyn – peř û bał –
ne kořnuşt bo ebem, ne toş bo min
ba le baxî şadîya, dest le gerdin
dû diłdar bîn, beřastî dû firîşte
ew jyane bew core bêt beheşte
le gułî yad, le yadî cwanî řengîn
pêşkeşt bêt çepkêk gułałey şîrîn