qihir kirdin xisru az hirimz û riftin bih armin û dir myan ab bih şîrîn risîdin
Li pirtûka:
Şîrîn û Xusrew
Berhema:
Xanayê Qubadî (1704-1778)
6 Xulek
592 Dîtin
şu’eray şîrîn nezim sanîy «nîzamî»
bey tewr kerd řeqem ey namey namî
çun xisrew şapûr danay qełemzen
ce bab şîrîn kyast we ermen
«da’îm al’ewqatErebî» dił bê qerar bî
perê eḧwałê ne înjizar bî
bełê sub ta şam, şam ta be seḧer
ce furit îxlas bestebêş kemer
wêney ẍułaman cefa burde pêş
mikerdiş xidmet hurimz baboy wêş
ta ce keç gerdîy çerx bed endêş
yek çeşme zexmê waqî’ bî perêş
maçan cew demda şexsê şeř engêz
sikey zeřş da be nam perwêz
kyast be her şehir ew fîtney eyyam
ta ke şay’ bî ce lay xas û ’am
be kirdey ew şexis şûm şeř’engêz
munḧerîf bî tebi’ hurimz ce perwêz
awerdiş ne dił şay sikender tewr
bikeroş meḧbûs ne řûy ’ersey dewr
pey çêş ke tirsa ce sam û cewirş
ce xîşim ḧezîm tehemten tewirş
şewê perê ḧepis xusrew da tedbîr
ẍafił bî ce kar bazîçey teqdîr
nezanaş xusrew be bê derdiser
çun baz şeş dang ber mişo weber
me’lûm bo ce lay bizurgan dewr
saḧêb kemałan şêx nîzamî tewr
ne ’ersey dewran herkes pakbazen
îmen ne afat çerx nasazen
herkes cey dinya be řasîşen meyl
er têẍ bwaro ce asman çun seyl
dest ḧîfiz zat bexşindey dawer
bî şaybey kîzb miboş be yawer
axir cey qisey fîtne’engêz
cey bê demaxîy şa ce perwêz
«bizurg umêd»yiş hem bî baxewer
tełeb kerd xusrew bewr hunerwer
wat nyen ce lay hurimz şinextit
sitarey mîřřîx aman ne bextit
sełaḧ her êden saḧêb ’eqił û hoş
ḧerfim çun daney duř biker ne goş
ta çendê cey ehil şûm bed gewher
bişo be cayê qeti’ ulfet ker
ta ke bizanmê ce bazî gerdûn
çêş mibo ḧasił, çi tewr mibo, çun
xusrew dîş aşûb dewr zemane
be qesdiş girten bey tewr behane
şî be mişkoy wêş be xatir ẍemîn
wat be mişkoyan destey zułf çîn çîn
min çun cey weten teb’im bêzaren
çend řo pêm mişo, ’ezmim şikaren
bełê emanet şexsê sosen xał
sertapa bê ’eyb, cemîn wêney lał
be mîşkîn tuřřey tuẍray zułf dêz
girten ḧaşyey bûm aftaw bêz
ciqey zeř pêkan şox diłpesend
şahane destûr ne pêç şewbend
xeylê saḧêb ḧusin, bułend demaẍen
wêş wêney tawis, espiş çun zaẍen
herwextê ew şem’ çun tecellay tûr
řewşen kerd mişkom be şe’şe’ey nûr
ba ce latan bo ew zułf bo ’enber
qedirş bigîran ce min zyater
eger cey mişkoy sebiz mîna řeng
çun ẍunçey newxêz xatirş bî teng
be her seḧrayê ew şox diłbend
tebi’ şerîfiş mikero pesend
perêş yek qesrê ałay bo ’enber
bisazdê xaster ce qesir qeyser
ce meşrîq çun şems xawerî xêza
supay şew ce şewq şołeş gurêza
xusrew swar bî çenî çend ẍułam
řuş kerd ne ermen bê sebir û aram
ce ters hurimz çend şewan û řo
çun nesîm tey kerd sara û deşt û ko
ta yawa bew ca şîrîn diłber
êş megirt guław çun ḧewz kewser
xase ẍułaman ew şay cem meqam
çoge ne cayê girtişan aram
be tenya xusrew danay kemer lał
ama be nez ew aw çeşmey zułał
ciłew horkêşa kerd nizareyê
dîş ne çişmey aw yek mehpareyê
be sîlsîley zułf gêsûy bo ’ebîr
kerden çeşmey aw be ḧełqey zincîr
mawî perendê zêbay hîndî baf
wêney sipî sewł besten ne řûy naf
mawerdiş pence be řûy sunbułda
pexiş wenewşeş kerd ne dewr gułda
çunke ew guł bûm şeker řêzey řaz
sunbuł girtebêş nergis pêş nyaz
nedîş ke xusrew mikero nîgaş
meşẍûłen be seyr ce ser ta we paş
sa wextê şîrîn ew şay cem cemîn
berama çun xor ne hewr mîşkîn
dîş ke swarê ře’nay řosem řeng
mikero nîgaş midran we bêdeng
wêş wêney human, espiş tezerwî
řisten ne řûy zîn çun sehî serwî
çarş her êd bî be destey sunbuł
bipoşo çoge koy xeraman guł
lerza çun sîmab ne çeşme awda
pexiş kerd be tacîl mîşk be aftawda
xusrew dîş ew şexis şox bo sunbuł
be şax řêḧan poşa destey guł
řesim bî şermî nedî bab wêş
cewanmerdî kerd řo gêłna wêş
me’lûm bo ce lay ehil xîredmend
saḧêb kemałan danay diłpesend
menşûren ce ’am cey werter byen
şêr seyd efgen zebûngîr nyen
çoge ew salar sikender şiko
zebûngîrî bab wêş nedî ew řo
horêza derlad çun cewanmerdan
ce seyr şîrîn wêş kerd řûgran
şeker leb ke dîş ẍafłen perwêz
poşa řext û şî ne pişt şewdêz
bełê ne diłda ew zułf ’enber bo
watiş hey yaran ye xusrew nebo
ey şiko û şewket şahî ke pêşen
er diro nebo xusrew ye wêşen
emma şineftim ew řo ce şapûr
ew cemşîd tebar keyxuseru destûr
řextiş şahanen, şoxen, diłpesend
bergiş ce lałen temam danebend
herçend murẍ dił pa bestiş byen
posme şineft nîşanş nyen
êd wat wêney berq şehab encum
peřan kerd şebdêz ta ne çem bî gum
dimay yek sa’et ew şay mukeřřem
dya new çeşme kes nedî we çem
’eceb mend xusrew şay wala guher
wat bey çespane çon berşî we ber
herçend wêney bad esp awerd we dew
ce hîç ko nebî, nedî şon ew
peyapey peywest kêşa ah serd
xeste bî ce daẍ, peşêw bî ce derd
çend sa’et be dewr çeşme û mîrẍuzar
gêłya dewirş da çun paçey peřgar
şonş her nebî paseş bî ḧasił
çun dîg piř coş derûnişda kuł
xem bî çun goşey keman qametiş
ce mecnûn bedter sext bî zametiş
wat be wêş xusrew bînayît koř bo
ce êd xirapter zamit nasor bo
şabazê bew tewr şeş dang şahî
řiştey dest sun’ feyz îlahî
berit kerd ce des hey kem fam şêt
yaney wêt wêran kerd be dest wêt
dey sa her bigêł bey deşt û derda
ko ko kogay xak biker we serda
yanê çêş nefam ne řûy ’ersey dewr
bigno ne damit şabazê bey tewr
ce řay nadanî bikerîş ẍafił
berşo ne damit se’ît bo batił
ełła çi bedbext napuxte û xamî
’eceb bê şi’ur şêt û kem famî
to ẍafił sazî yend neçîr wêt
ta berşot ce des bey tewr beyo pêt
sa ke firawan bê qerarî kerd
axir bî xamoş kêşa ah serd
fermaş be yaran êd ke min dyen
bey şoxî û řendî her perî byen
perî perê kes ne ’ersey eyyam
pûçen ’ebesen nimebo ne dam
êd wat çun nesîm zimistan serd
řo ne «dar almilkErebî» ałay ermen kerd