II

le dêyek le dêhatî lacanê dû amoza tifengyan de şanî kird, çûne řawî ga kêwî. ewê řojê pênc ga kêwyan kuşt. şewyan beserda hat; çûne eşkewtêkî awryan kirdewe; kebabyan kird. destyan kird bexwardinê. yekyan gutî: «amoza! emin ewe denûm; eto kêşkyê bikêşe. xewt lê nekewê, êre betirse». xewî lê kewt: ewî dîke zorî xew dehat; nûst. nîweşewê wexeber hat. temaşay kird amozay nemawe. awrî xoş kird, temaşay kird xwên zor řijawe. le eşkewtekeyda kunêkî dîyewe řûnakayîy deda. çû de kunekeyewe, temaşay kird le binebanê canewrêk danîştuwe; awrî kirdotewe, kebabî deka. kêrdêkî bedesteweye, kelakî amozay le tenîştêtî, be kêrdeke deybiřê, leser awrî dadenê; nîwebrîştû deyxiward. kabra sersam bû. tifengî xoy piř kird; řûy le sîngî wî kird; lêy awirda. de’bake gullekey bedestî girtewe. bołjinêkî lê hat, gullekey bo hawîşt. kabra zor tirsa. çû tifengî amozakey hêna, piřî kird; dû gulley tê hawîşt, le piştî awir da canewereke bołjinêkî lê hat kewte ser ’erzî. kabra çuwe serî, dwazde xencerî lê da. canewerekey kuşt ewê şewê lewê bû; sibḧeynê hełsita çowe dêy; řidênî sipî bibû, xełqî neyannasyewe. gutî: «babe, ḧîkayetêkî wam beserhatuwe, řidênim boye sipî buwe; werin, biçîn, meytekey bihênînewe». çûn hênayanewe.